مقایسه سطح سرمی آنتی CCP (anti-cyclic citrullinated peptide) و فاکتور روماتویید در بیماران مبتلا به تب مالت با و بدون علائم استئوارتیکولار

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: آنتی CCP و فاکتور روماتوئید جزء مارکرهائی هستند که می‌توانند در بیماران مبتلا به بروسلوز مثبت شده و حتی در بیماران با و بدون علائم استخوانی-مفصلی سطوح متفاوتی داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع سطوح سرمی آنتی CCP و فاکتور روماتویید در بیماران مبتلا به تب مالت با و بدون علائم استخوانی-مفصلی طراحی و اجرا شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 106 بیمار مبتلا به تب مالت موردبررسی قرار گرفتند. سطوح آنتی CCP و RF در بیماران با و بدون علائم استخوانی-مفصلی به روش ELISA موردبررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزیه‌وتحلیل شد. سطح معنی‌داری برابر با 05/0 منظور گردید. یافته‌ها: از بین 106 بیمار انتخاب‌شده، 68 نفر (2/64 درصد) مرد و 38 نفر (8/35 درصد) زن بودند. میانگین سنی افراد شرکت‌کننده در مطالعه 5/33 سال با دامنه سنی 20 تا 55 سال بود. 2/64 درصد بیماران را مردان و 8/35 درصد را زنان به خود اختصاص دادند. 69 نفر (1/65درصد) از بیماران دارای علائم استخوانی-مفصلی بودند که از این تعداد، 5/72 درصد دارای درگیری آرترالژی و 19 نفر (5/27درصد) دارای درگیری آرتریتی بودند. محل درگیری حدود 60 درصد از بیماران دارای علائم استخوانی-مفصلی، مهره بود، و کمترین محل درگیری را شانه به خود اختصاص می‌داد. میانگین سطح آنتی CCP در بیماران با و بدون علائم استئوآرتیکول به ترتیب 9/4 ± 9/7 و 93/2 ± 4/5 واحد بر میلی‌لیتر بود (02/0 = P). میانگین سطح فاکتور روماتویید و ESR در بیماران با علائم استخوانی-مفصلی بیشتر از بیماران بدون این علائم بود، اما اختلاف مشاهده‌شده معنی‌دار نبود. نتیجه‏گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر سطح آنتی CCP در بیماران بروسلوز با درگیری سیستم اسکلتی-حرکتی بالاتر از بیماران بدون درگیری این سیستم است که ممکن است با بیماری‌های روماتولوژیک اشتباه تشخیص داده شوند.