اثرات تمرین مقاومتی بر هورمون های مترشحه از بافت چربی (WISP-1 و WISP-2) در مردان چاق

Abstract

زمینه و اهداف: با توجه به توانایی ترشح هورمون ها، اهمیت زیادی به نقش بافت چربی داده شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات تمرین مقاومتی بر هورمون های مترشحه از بافت چربی (WISP-1 و WISP-2) در مردان چاق بود. روش بررسی: در یک مطالعه نیمه تجربی، 44 مرد چاق (23-32 سال) انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل، تمرین مقاومتی تناوبی، تمرین مقاومتی سنتی و تمرین مقاومتی دایره ای تقسیم شدند. تمرین مقاومتی تناوبی، سنتی و دایره ای با شدت 50% یک تکرار بیشینه و زمان استراحت فعال، 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته انجام شد. سطوح WISP-1 و WISP-2 سرم با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شد. داده ها به روش آزمون تی همبسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0p< تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین تأثیر سه روش تمرینی بر WISP-1 در مردان چاق تفاوت معناداری وجود داشت (001/0>p)، اما تفاوت معنی‌داری بین تأثیر سه روش تمرینی بر WISP-2 وجود نداشت. میزان WISP-1 در مردان چاق در گروه تمرین مقاومتی تناوبی نسبت به گروه های کنترل و تمرین مقاومتی سنتی به طور معنی داری کمتر بود. همچنین WISP-1 در گروه های تمرین مقاومتی تناوبی و تمرین مقاومتی دایره ای و WISP-2در گروه تمرین مقاومتی تناوبی نسبت به پیش آزمون به طور معنی داری کاهش یافت (001/0>p). نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین مقاومتی تناوبی اثرات بیشتری بر کاهش WISP-1 و WISP-2 در مردان چاق دارد.