اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری لیپین 3 بافت چرب احشایی رت های نر ویستار مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

سابقه و هدف:. شواهد زیادی در مورد ارتباط واکنش های التهابی با پاتوژنز و عوارض ناشی از دیابت به خصوص اختلال چربی خون و آترواسکلروز در مطالعات موجود است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و محدودیت کالریک بر عوامل التهابی و پری لیپین 3 بافت چرب احشایی رت های نر دیابتی بود. مواد و روش ها: 32 سر موش صحرایی نر ویستار دیابتی به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک تقسـیم شدند. در گروه محدودیت کالریک40 درصد از کالری دریافتی محدود و گروه های دیگر غذای استاندارد موردنیاز خود را به صورت آزادانه دریافت کردند. تمرین تناوبی به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته اعمال شد. بیان نسبی بیان پروتئین پریلیپین 3 (PLIN3 ) با تکنیک وسترن بلات و TNF-α و IL-6 به روش الایزا مورد سنجش قرار گرفتند. دادهﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﻮن ﺁﻣﺎری تحلیل واریانس یکطرفه ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ تعقیبی توکیﺁﻧﺎﻟﻴﺰ ﺷﺪ. یافته ها: تفاوت معنی داری بین میانگین PLIN3، IL-6 و TNF-α در سه گروه پژوهش مشاهده شد (001/0=p). نتایج آزمون تعقیبی بیانگر افزایش معنی دار PLIN3 و کاهش معنی دار IL-6 و TNF-α در گروه محدودیت کالریک و تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه کنترل دیابتی بود (001/0=p). نتیجه گیری: تمرین تناوبی شدید و محدودیت کالریک احتمالاً با افزایش بیان PLIN3می تواند اکسیداسیون چربیها را افزایش دهند. با توجه نقش TNF-αو IL-6 در افزایش مقاومت به انسولین و دیابت نوع دو، کاهش این عوامل در طی پژوهش حاضر، ممکن است در جلوگیری از ابتلا به این بیماری های متابولیکی سودمند باشد.