تاثیر HIIT بر تروپونین I و پپتید سدیمی نوع B رت های تحت رادیوتراپی

Abstract

سابقه و هدف: آسیب قلبی یکی از عوارض رادیوتراپی است. با توجه به تاثیر مطلوب فعالیت ورزشی بر قلب، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر تروپونین I و پپتید سدیمی نوع B رت های تحت رادیوتراپی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 24 رت نر ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند : کنترل سالم،HIIT ، رادیوتراپی و رادیوتراپی + HIIT. برای بی هوشی گروه رادیوتراپی و رادیوتراپی + HIIT از محلول کتامین زایلازین استفاده شد. پس از بی هوشی، روی صفحه یک سانتی متری پلکسی گلاس قرار داده شدند. رادیوتراپی با استفاده از اشعه ایکس با دوز 11 Gy شتاب دهنده خطی صورت گرفت. برنامه تمرینی گروه های HIIT و رادیوتراپی + HIIT شامل 10 هفته HIIT بود. جهت اندازه گیری مقادیر سرمی تروپونین I و پپتید سدیمی نوع B (BNP) 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین 5 میلی لیتر خون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آنوای یک راهه در سطح معناداری 05/0>p استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد مقادیر تروپونین I گروه HIIT یا گروهی که تحت رادیوتراپی+HIIT قرار گرفتند نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<p). اما بین گروه رادیوتراپی و سه گروه دیگر تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>p). همچنین، بین مقادیر BNP هیچکدام از گروه ها تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه گیری: به نظر می رسد رادیوتراپی باعث افزایش تروپونین I می شود اما HIIT این تاثیر را ندارد و حتی باعث کاهش مقادیر افزایش یافته آن نیز می شود. همچنین، HIIT یا رادیوتراپی تاثیری بر BNP ندارند. بنابراین، بیماران تحت رادیوتراپی می توانند از تمرینات HIIT به عنوان یک مداخله درمانی مفید استفاده کنند.