بررسی شیوع دیابت کنترل نشده و عوامل پیشگویی‌کننده آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان

Abstract

مقدمه: دیابت نوع 2 یکی از بیماری‌های مزمن با شیوع بالا در جهان می‌باشد که کنترل مطلوب آن جهت جلوگیری از عوارض ضروری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی دیابت کنترل نشده و عوامل پیشگویی‌کننده آن در افراد دیابتی تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 265 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو؛ تحت پوشش مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان، به روش نمونه‌گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. داده‌های دموگرافیک، سبک زندگی و وضعیت خود مراقبتی و کیفیت مراقبت از بیماران، جمع‌آوری گردید. هم‌چنین، میزان هموگلوبین گلیکوزیله اندازه‌گیری و سطح بالای 7% به عنوان دیابت کنترل نشده در نظر گرفته شد. برای تعیین سهم عوامل مختلف در کنترل دیابت، از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها: فراوانی دیابت کنترل نشده در بیماران مورد مطالعه 45/3% بود. نسبت شانس تعدیل شده برای دیابت کنترل نشده، در کسانی که انسولین مصرف می‌کردند نسبت به بیمارانی که فقط درمان داروی خوراکی داشتند، برابر با 3/46 به دست آمد (0/002=P). نسبت شانس تعدیل شده برای دیابت کنترل نشده در کسانی که مدت زمان ابتلا به دیابت آن‌ها بیش از 5 سال بود؛ نسبت به بیماران با سابقه ابتلا کمتر از 5 سال، برابر با 3/27 به دست آمد (0/001>P). نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای کنترل ضعیف قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو؛ لازم است پزشکان شاغل در مراکز خدمات جامع سلامت توجهی ویژه نسبت به بیمارانی که حدود 5 سال از زمان تشخیص آن ها می گذرد و هم‌چنین به افرادی که انسولین مصرف می‌کنند، داشته باشند. به نظر می‌رسد که برای این دسته از بیماران تجدید نظر در نوع و مقدار داروی مصرفی کمک کننده باشد.