سنجش آلودگی صوتی در استخرهای سرپوشیده با تاکید بر سلامت پرسنل و کاربران (مورد مطالعه شهر مشهد)

Abstract

زمینه و هدف: هر چند امواج صوتی به عنوان یک عامل ضروری در زندگی انسان محسوب می‌شوند، اما در بعضی شرایط خاص، قرار گرفتن بیش از حدمجاز در معرض صداهای آزار دهنده، سبب افت شنوایی در انسان خواهد شد. لذا، سنجش آلودگی صوتی در حفظ سلامت افراد نقش بسزایی دارد. روش کار: هدف تحقیق، سنجش آلودگی صوتی در استخرهای سرپوشیده با تاکید بر سلامت پرسنل و کاربران استخرهای سرپوشیده شهر مشهد بود. تراز صوتی به صورت تراز معادل توسط دستگاه پرتابل و نرم‌افزار Decibel X نسخه 2020 اندازه‌گیری و با استاندارد صوتی (OSHA-90 dBA) مورد مقایسه قرار گرفت. اندازه‌گیری‌ها در 3 نوبت به محاسبه پارامترهای تراز فشار صوت (SPL)، میانگین تراز صوتی(LP )،‌ تراز پیوسته معادل صدا (Leq) و دز روزانه فردی LAEp,d پرداخت. یافته‌ها: کمترین تراز فشار صوت در نوبت اول برابر 5/76 دسی‌بل و بیشترین تراز فشار در نوبت دوم برابر با 7/97 دسی‌بل بود. میانگین تراز فشار صوت متناسب با تغییر ساعت از صبح (11 صبح) به سمت شب (8 عصر) افزایش می‌یابد. میانگین تراز صوت در استخرهای سرپوشیده برابر با dB 4/78 و تراز معادل 42/85 و دز روزانه فردی LEp,d پرسنل و کاربران به ترتیب برابر 45/92 و 15/87 دسی‌بل است. مدت زمان مجاز مواجهه با صدا برای کاربران 1ساعت و 30دقیقه و برای پرسنل 5 ساعت برآورد شدکه نشان می‌دهد کاربران 30دقیقه و پرسنل 3 ساعت بیشتر از حد مجاز در معرض آلودگی صوتی هستند. نتیجه‌گیری: در استخرهای سرپوشیده شهر مشهد، پرسنل و کاربران در معرض آلودگی صوتی بالایی قرار دارند و احتمال آسیب‌های جسمی و روانی زیاد است. تراز‌های صوتی موجود، از استانداردهای جهانی و ملی بالاتر بوده و حاکی از آن است که بهره گرفتن از اصول مدیریت مهندسی برای کاهش تراز صوت در استخرهای سرپوشیده الزامی است.