پیش‌بینی اضطراب مرگ و کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در وضعیت همه‌گیری کووید-19

Abstract

زمینه و هدف: با وضعیت همه‌گیری کووید-19 و تغییر سبک زندگی، افراد جامعه دچار اضطراب، ناکامی، ترس و... شده‌اند. پژوهش حاضر باهدف پیش‌بینی اضطراب مرگ و کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در وضعیت همه‌گیری کووید-19 انجام‌شده است. روش کار: طرح تحقیق پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد عادی سطح شهر بابل بودند. نمونه پژوهش نیز تعداد 200 نفر از افراد عادی سطح شهر بابل بودند که بر اساس فراخوان و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان (CERQ-P)، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش آماری همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته‌ها: نتیجه تحلیل رگرسیون نشان داد راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان یعنی پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه‌ریزی، ارزیابی مجدد مثبت و اتخاذ دیدگاه مجموعاً (113/0-=β) به‌طور معنی‌داری قادرند اضطراب مرگ را پیش‌بینی کنند و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان یعنی ملامت خویشتن، نشخوارگری، ملامت دیگران و فاجعه سازی مجموعاً (104/0=β) به‌طور معنی‌داری قادرند اضطراب مرگ را پیش‌بینی کنند و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان مجموعاً (164/0 -=β)، به‌طور معنی‌داری قادرند کیفیت زندگی را پیش‌بینی کنند و همچنین راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان مجموعاً (281/0=β) قادرند کیفیت زندگی را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می‌تواند اضطراب مرگ و کیفیت زندگی را در وضعیت همه‌گیری کووید-19 پیش‌بینی نماید.