مقاومت فشاری و کششی بتن دارای مواد افزودنی معدنی پس از قرار گرفتن در معرض دمای بالا

Abstract

قرارگیری بتن در معرض دمای بالا در شرایط مختلفی اتفاق می­افتد که از جمله­ی آن­ها می­توان به آتش­ سوزی در ساختمان­ها و یا کاربرد بتن در سازه ­هایی مانند نیروگاه­ ها اشاره نمود. در چنین شرایطی، تخمین مقاومت پسماند بتن پس از آتش ­سوزی و یا دستیابی به نوعی از بتن که با تجربه­ ی سیکل­ های متعدد دمایی دچار تغییرات کمی در مشخصات شود اهمیت کاربردی فراوان دارد. هدف از مطالعه ­ی حاضر بررسی آزمایشگاهی اثر کاربرد میکروسیلیس و خاکستر بادی به عنوان دو ماده­ ی افزودنی معدنی بر روی مقاومت پسماند بتن پس از قرار گرفتن در معرض حرارت بالا می­باشد. با کاربرد 19 طرح اختلاط، مجموعه­ ای از 570 نمونه­ ی استوانه­ ای با نسبت­ های آب­ به ­سیمان بین 0.35 و 0.65، درصد جایگزینی سیمان بین 0 و 15 برای میکروسیلیس و بین 0 و 30 برای خاکستر بادی ساخته شد. این نمونه­ ها در کوره­ ی الکتریکی قرار گرفته و مقاومت­ فشاری و کششی آن­ها در شرایط کنترل و بعد از قرارگیری در دماهای 200، 400، و 600 درجه در زمان­ بندی­های مختلف 2 ساعته، 12 ساعته و 24 ساعته ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که مقاومت فشاری و کششی نمونه­ های قرار گرفته در معرض دمای 200 درجه دچار افت مقاومت قابل توجهی نگردید، ولی کاهش مقاومت در اثر قرارگیری در معرض دمای 400 درجه و 600 درجه به وضوح مشاهده شد. کاربرد میکروسیلیس منجر به تغییر محسوسی در مقاومت فشاری پسماند نمونه­ ها نگردید ولی مقاومت پسماند کششی نمونه­‌ها را کاهش داد. کاربرد خاکستر بادی نیز در جایگزینی نزدیک به 30 درصد منجر به افزایش مقاومت فشاری پسماند شده اما مقاومت کششی پسماند نمونه­ ها را کاهش داد.