تأثیر روش تن‌آرامی بر نمره اضطراب، استرس و افسردگی مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی و شاخص‌های فیزیولوژیک نوزاد آن‌ها

Abstract

سابقه و هدف: استرس، اضطراب و افسردگی دوران بارداری پیامدهای نامطلوبی بر مادر و نوزاد دارد. استرس و اضطراب خطر بزرگی برای بروز ابتلا به پره‌اکلامپسی است. تمرینات تن‌آرامی در بارداری‌های پرخطر موجب کاهش عوارض نامطلوب مادران مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی می‌شود. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 100 مادر باردار پرخطر مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد.نمونه‌‌ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (46 نفر) و کنترل (50 نفر) قرار گرفتند. تن‌آرامی در گروه آزمون طی 16 جلسه انجام شد. میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی با استفاده از پرسش‌نامه Dass21 اندازگیری و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین نمرات استرس، اضطراب و افسردگی در گروه آزمون به ترتیب 6.80، 4.49 و 5.98 و در گروه کنترل به ترتیب 1.20، 0.94 و 1.03 بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات استرس و اضطراب بعد از مداخله در گروه آزمون به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0.05P<). میانگین نمره افسردگی بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (P>0.05). شاخص‌های فیزیولوژیک نوزاد شامل میانگین نمرات آپگار دقایق 1 و 5، وزن، قد و دور سر بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت (P>0.05). نتیجه‌گیری: در مطالعۀ حاضر، روش تن‌آرامی باعث کاهش میزان اضطراب و استرس در مادران باردار پرخطر شد؛ بنابراین، اجرای این روش در طول بارداری برای مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی پیشنهاد می‌شود.