مقایسه تمرین هوازی و ترکیبی (مقاومتی - هوازی) بر تغییرات عوامل آنژیوژنزی، آلکالین فسفاتاز و پروتئین واکنش‌گر C به‌عنوان عوامل خطرساز بیماری قلبی - عروقی در مردان سالمند

Abstract

سابقه و هدف: بیماری‌های ﻗﻠبی - ﻋﺮوقی یکی از شایع‌ترین ﻋﻠﻞ مرگ‌ومیر در سالمندان می‌باشد اما هنوز سازوکار مولکولی شروع فرآیند توسعه شبکه مویرگی و کاهش عوامل خطرزای بیماری قلبی - عروقی در پاسخ به تمرینات ورزشی به‌خوبی شناخته نشده است. هدف پژوهش، مقایسه تمرین هوازی و ترکیبی بر تغییرات عوامل آنژیوژنزی، آلکالین فسفاتاز و CRP در مردان سالمند است. مواد و روش‌ها: 30 مرد سالمند با میانگین سنی 75-65 سال در 3 گروه تمرین هوازی، ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات طی 8 هفته با تواتر 3 جلسه در هفته انجام شد. تمرینات هوازی با شدت 60 تا 74 درصد حداکثر ضربان قلب و تمرینات مقاومتی با شدت 75-60 درصد 1RM انجام شد. نمونه‌های خونی 24 ساعت قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جهت بررسی تغییرات سطوح فاکتورهایALP, CRP و TGF-β جمع‌آوری گردید. تجزیه‌وتحلیل و مقایسه بین گروهی از طریق آزمون آنکوا و برای مقایسه درون‌گروهی داده‌ها از آزمون Tزوجی در سطح معناداری 0/05< Pصورت گرفت. نتایج: نتایج، کاهش معنی‌دار در غلظت سرمی CRP(0/03=P) و TGF-β (0/005P= ( را در گروه‌های هوازی و ترکیبی نسبت به گروه کنترل و نیز کاهش معنادار پیش‌آزمون نسبت به پس‌آزمون در غلظت سرمی ALP در گروه هوازی (0/027P=) را نشان داد. نتیجه‌گیری: کاهش CPP، ALPو افزایش TGF-β1در اثـر تمرینات متناسب با سن و شرایط این افراد، باعث سازگاری با استرس‌های جسمانی همچون ورزش و بهبود سلامت در سالمندان گردید.