تأثیر ورزش استقامتی هوازی بر تغییرات پروتئین شوک گرمایی 60 و مقاومت به انسولین در موش‌های دارای دیابت نوع دو

Abstract

سابقه و هدف: پروتئین شوک گرمایی 60 (HSP60) یک شاخص استرس میتوکندری است و در بهبود عملکرد میتوکندری نقش دارد. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر ورزش استقامتی هوازی بر تغییرات پروتئین شوک گرمایی 60 و مقاومت به انسولین در موش‌های دارای دیابت نوع دو بود. مواد و روش‌ها: 30 سر موش سوری نر بالغ آزمایشگاهی به‌طور تصادفی و یکسان به سه گروه کنترل (C)، دیابتی (D) و دیابتی - ورزش (DE) تقسیم شدند. دیابت به‌وسیله تزریق درون‌صفاقی استرپتوزوتوسین القا شد. تمرین استقامتی هوازی پنج جلسه در هفته برای هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، مقادیر گلوکز، انسولین و HSP60 و شاخص مقاومت به انسولین اندازه‌گیری شد. نتایج: سطوح انسولین و گلوکز خون و مقاومت به انسولین در گروه DE نسبت به گروه D به شکل معناداری کاهش یافت (0/001=P). همچنین، سطوح پروتئین HSP60 گروه DE نسبت به گروه D به شکل معناداری افزایش یافت (0/05>P) و در گروه D نسبت به گروه C به شکل معناداری کاهش یافت (0/05>P). همچنین نتایج نشان داد که بین HSP60 و مقاومت به انسولین در هر سه گروه همبستگی منفی وجود دارد (0/001=P،0/930-r= ). نتیجه‌گیری: دیابت سطوح HSP60 را کاهش و ورزش استقامتی هوازی سطوح آن را افزایش می‌دهد. همچنین، ورزش استقامتی با افزایش بیان پروتئین HSP60 می‌تواند عملکرد میتوکندری مختل‌شده در دیابت را تقویت کند و باعث بهبود شاخص مقاومت به انسولین شود.