نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقنبری, رویاfa_IR
dc.contributor.authorهیهات, محمد مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1401-05-11T20:02:52Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-08-02T20:02:54Z
dc.date.available1401-05-11T20:02:52Zfa_IR
dc.date.available2022-08-02T20:02:54Z
dc.date.issued2022-07-23en_US
dc.date.issued1401-05-01fa_IR
dc.date.submitted2021-10-24en_US
dc.date.submitted1400-08-02fa_IR
dc.identifier.citationقنبری, رویا, هیهات, محمد مهدی. (1401). بررسی تجربی تأثیر نانوسیال هیبریدی اکسید منیزیم و نانولوله‌های کربنی چندجداره بر افزایش بازده جذب انرژی تابشی خورشید. مهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر), 54(5), 8-8. doi: 10.22060/mej.2022.20703.7297fa_IR
dc.identifier.issn2008-6032
dc.identifier.issn2476-3446
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2022.20703.7297
dc.identifier.urihttps://mej.aut.ac.ir/article_4720.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/924294
dc.description.abstractبازده جذب انرژی تابشی خورشید یکی از چالش‌های مهندسان در سامانه‌های خورشیدی است. استفاده از نانوسیال‌های هیبریدی که از پراکنده‌سازی دو یا چند نوع نانوذره در سیال پایه حاصل می‌شود، می‌توانند در جذب بهتر انرژی خورشیدی کارآمد باشند. در پژوهش حاضر، تاثیر نوع، غلظت و درصد اختلاط نانوذرات بر خواص تابشی و راندمان جذب انرژی تابشی خورشید بصورت تجربی مورد آزمایش قرار گرفته است. در ابتدا نانوسیال هیبریدی اکسید منیزیم و نانولوله کربنی چند جداره با سیال پایه آب به روش دومرحله‌ای در غلظت‌های حجمی 0.01%، 0.02% و 0.04% ساخته شده و سپس خواص تابشی نانوسیال‌ها بصورت تکی و هیبریدی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری شده و با روابط موجود مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه برای بدست آوردن راندمان جذب انرژی تابشی خورشید از دستگاه شبیه‌ساز خورشیدی استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد افزایش غلظت نانوسیال، سبب بهبود خواص تابشی و راندمان جذب تابش می‌شود. بهبود 38 برابری ضریب تخفیف نانوسیال اکسید منیزیم،40 برابری نانولوله کربنی چند جداره و حدود 50 برابری نانوسیال هیبریدی آن‌ها نسبت به سیال پایه بدست آمده است. نانوسیال هیبریدی در بالاترین غلظت آزمایش (0.04% حجمی) و در عمق نفوذ 0.3 سانتی‌متر بیش از 90% انرژی خورشید را جذب می-کند. با افزایش غلظت، هیبریدی‌شدن نانوسیال و افزایش عمق نفوذ، جذب انرژی خورشیدی نیز افزایش می‌یابد.fa_IR
dc.format.extent2937
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی امیر کبیرfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر)fa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2022.20703.7297
dc.subjectنانوسیال هیبریدیfa_IR
dc.subjectاکسید منیزیمfa_IR
dc.subjectنانوله کربنیfa_IR
dc.subjectخواص تابشیfa_IR
dc.subjectراندمان جذب انرژی خورشیدیfa_IR
dc.subjectانرژی های تجدیدپذیرfa_IR
dc.subjectفن آوری های نوین انرژیfa_IR
dc.titleبررسی تجربی تأثیر نانوسیال هیبریدی اکسید منیزیم و نانولوله‌های کربنی چندجداره بر افزایش بازده جذب انرژی تابشی خورشیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume54
dc.citation.issue5
dc.citation.spage8
dc.citation.epage8


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد