نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمختاری, الهامfa_IR
dc.contributor.authorسرشین, امیرfa_IR
dc.contributor.authorفیض الهی, فوادfa_IR
dc.contributor.authorعلیجانی, عیدیfa_IR
dc.date.accessioned1401-05-11T19:47:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-08-02T19:47:34Z
dc.date.available1401-05-11T19:47:34Zfa_IR
dc.date.available2022-08-02T19:47:34Z
dc.date.issued2022-07-01en_US
dc.date.issued1401-04-10fa_IR
dc.identifier.citationمختاری, الهام, سرشین, امیر, فیض الهی, فواد, علیجانی, عیدی. (1401). تأثیر تمرین مقاومتی و تزریق سلول‌های بنیادی اندوتلیال بر بتا -اکتین، AKT تام و فسفریله در عضلۀ اسکلتی رت‌های دیابتی نوع یک. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 22(2), 69-80.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-6116-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/923558
dc.description.abstractمقدمه: دیابت نوع یک با کاهش مویرگی عضلۀ اسکلتی و تنظیم نامناسب مسیرهای آنژیوژنز در عضلۀ اسکلتی همراه است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تمرین مقاومتی و تزریق سلول‌های بنیادی اندوتلیال بر بتا-اکتین، AKT تام و فسفریله در عضلۀ اسکلتی رت‌های دیابتی نوع یک بود. روش‌ها: در این تحقیق تجربی، 36 سر رت صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین سن 6 هفته) به شش گروه کنترل (سالم)، کنترل دیابتی پایه، کنترل دیابتی، دیابت+تزریق سلول بنیادی، دیابت+تمرین مقاومتی و دیابت+تزریق سلول بنیادی+تمرین مقاومتی تقسیم شدند. در این مطالعه رت‌ها با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین به‌صورت تک دوز 40 میلی‌‌گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن و به‌صورت درون صفاقی دیابتی شدند. تمرینات مقاومتی شامل بالا رفتن از یک نردبان یک متری با وزنۀ آویزان به دم به‌مدت 17 جلسه اجرا گردید. تعداد 500 هزار سلول بنیادی مشتق از استخوان توسط دستگاه سل کانتر تزریق شد. میزان بتا-اکتین، AKT تام و فسفریله بافت عضلۀ اسکلتی رت‌ها به روش وسترن بلاتینگ اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین مقاومتی منجر به افزایش معنی‌دار Pho-AKT، β-actin و نسبت Pho-AKT/AKT و کاهش معنی‌دار AKT بافت عضلانی رت‌های دیابتی نوع 1 شد (001/0>P). تزریق سول‌های بنیادی منجر به افزایش معنی‌دار Pho-AKT و نسبت Pho-AKT/AKT و تمرینات مقاومتی با ترزیق هم‌زمان سول‌های بنیادی منجر به افزایش معنی‌دار Pho-AKT، β-actin و کاهش معنی‌دار AKT بافت عضلانی رت‌های دیابتی نوع یک شد (001/0>P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، احتمالاً مداخلۀ تمرینات مقاومتی با تزریق هم‌زمان سول‌های بنیادی می‌تواند به تنظیم مسیرهای آنژیوژنز عضلۀ اسکلتی در دیابت نوع یک کمک کند.fa_IR
dc.format.extent908
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین مقاومتیfa_IR
dc.subjectسلول‌های بنیادیfa_IR
dc.subjectآنژیوژنزfa_IR
dc.subjectدیابت نوع یکfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتأثیر تمرین مقاومتی و تزریق سلول‌های بنیادی اندوتلیال بر بتا -اکتین، AKT تام و فسفریله در عضلۀ اسکلتی رت‌های دیابتی نوع یکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مراقبت‌های بالینی و ارتقای سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue2
dc.citation.spage69
dc.citation.epage80


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد