بررسی ارتباط بین سن یائسگی و بروز بیماری مزمن کلیه در زنان پس از یائسگی، یک مطالعه طولی مبتنی بر جمعیت

Abstract

مقدمه: بیماری مزمن کلیه، یکی از ناتوان‌کننده‌ترین بیماری‌های غیرواگیر می‌باشد. از آنجا که بروز بیماری‌های غیرواگیر بعد از یائسگی افزایش می‌یابد، هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سن یائسگی با بروز بیماری مزمن کلیه در میان زنان یائسه بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش طولی انجام شده و نمونه‌ها از میان 3697 زن یائسه مشارکت‌کننده، از شروع مطالعه قند و لیپید تهران، انتخاب شدند. از میان این زنان، افرادی که سن یائسگی و اطلاعات مربوط به بیماری مزمن کلیه آنان ثبت نشده بود و مبتلا به بیماری مزمن کلیه قبل از شروع مطالعه بودند، از مطالعه خارج شدند. در نهایت 2080 نفر از زنان یائسه در مطالعه باقی ماندند. جهت انجام آنالیزها از مدل رگرسیون کاکس استفاده شد. یافته‌ها: تا پایان مطالعه 1351 نفر مبتلا به بیماری مزمن کلیه شدند. میانگین کلی سن یائسگی 5/0±49/9 سال بود. میانگین سن یائسگی در میان مبتلایان 5/0 ±50/0 سال و در غیرمبتلایان میانگین سن یائسگی 5/0±49/7 بود. نتایج، پس از تعدیل متغیرهای مخدوش‌گر نشان داد که یک سال افزایش در سن یائسگی، بروز بیماری مزمن کلیه پس از یائسگی را 10 درصد افزایش می‌دهد. نسبت خطر 1/10 (95% فاصله اطمینان =(1/07،1/13) برآورد گردید. نتیجه‌گیری: سن یائسگی با بروز بیماری مزمن کلیه ارتباط مستقیم دارد. با توجه به اهمیت این بیماری در کاهش کیفیت زندگی و افزایش مرگ و میر در مبتلایان، توجه خاص به زنانی که سن یائسگی بالاتری دارند، در انجام غربالگری‌های مربوط به این بیماری باید مبذول شود.