نمایش مختصر رکورد

مقایسه ارزیابی درونی و بیرونی برنامه های ارتقای سلامت محل کار در سازمان های داوطلب شهر تهران

dc.contributor.authorکرمی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorتأمینی لیچائی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorمطلبی قاین, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorاعظم, کمالfa_IR
dc.contributor.authorپوررضا, ابوالقاسمfa_IR
dc.date.accessioned1401-05-11T19:14:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-08-02T19:14:20Z
dc.date.available1401-05-11T19:14:19Zfa_IR
dc.date.available2022-08-02T19:14:20Z
dc.date.issued2022-03-01en_US
dc.date.issued1400-12-10fa_IR
dc.identifier.citationکرمی, سمیه, تأمینی لیچائی, حسن, مطلبی قاین, مسعود, اعظم, کمال, پوررضا, ابوالقاسم. (1400). مقایسه ارزیابی درونی و بیرونی برنامه های ارتقای سلامت محل کار در سازمان های داوطلب شهر تهران. سلامت كار ايران, 19(1), 70-84.fa_IR
dc.identifier.issn1735-5133
dc.identifier.issn2228-7493
dc.identifier.urihttp://ioh.iums.ac.ir/article-1-3267-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/921563
dc.description.abstractزمینه و هدف: اولین قدم برای طراحی یک برنامه ارتقای سلامت در محل کار، ارزیابی نیازها یا تعیین وضعیت موجود می باشد. در ارزیابی یک برنامه دو رویکرد غالب وجود دارد، یکی انجام ارزیابی توسط مجریان برنامه که آن را ارزیابی درونی می نمامیم و دیگری ارزیابی برنامه توسط همگنان یا ارزیابی بیرونی. استفاده از ابزارهای ارزیابی عملکرد به منظور پایش و ارزشیابی اقدامات سلامت امری متداول است. اما مشاهده می گردد به دلیل برخی محدودیت و معذوریت های شغلی و حرفه ای در سازمان ها؛ اغلب این ارزیابی ها کم تاثیر و پر از تعارفات معمول سازمانی می باشد. هدف از این مطالعه سنجش وضعیت ارتقای سلامت محل کار از طریق ارزیابی درونی و ارزیابی بیرونی در سازمان های داوطلب شهر تهران و مقایسه ی نتایج آن به منظور تعیین تفاوت در نتایج بین این دو ارزیابی و بررسی رویکرد های منتهی به انجام بهینه ی ارزیابی های ارتقای سلامت در محل کار سازمان ها می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی در 30 سازمان داوطلب شهر تهران در سال 1398 صورت گرفته است. داده ها به وسیله ابزار استاندار سنجش وضعیت ارتقای سلامت محل کار که شامل 9 بعد، 30 طبقه و 85 سوال است، گردآوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای EXCEL و SPSS نسخه 22 و آزمون آماری تی زوجی استفاده شد. یافته ها: از 30 سازمان مورد مطالعه،  (47%)14 سازمان صنعتی و (53%)16 سازمان غیر صنعتی بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی نشان داده که اختلاف میانگین ارزیابی درونی و بیرونی در سازمان های صنعتی 175.071 با انحراف معیار=116.043 و P-value کمتر از 0.05 معنادار و همچنین تمامی ابعاد مورد بررسی توسط ابزار، دارای اختلاف میانگین معنادار بین ارزیابی درونی و بیرونی بود. اختلاف میانگین ارزیابی درونی و بیرونی در سازمان های غیرصنعتی 43 با انحراف معیار 173.775 و P-value= 0.338 معنادار نیست و تنها در دو بعد محیط اجتماعی کار و ارایه خدمات  دارای اختلاف میانگین معنادار بین ارزیابی درونی و بیرونی بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد دست اندرکاران حوزه ی سلامت سازمان ها نسبت به مفاهیم ارتقای سلامت اطلاعات لازم را ندارند، اما در ارزیابی های ارتقای سلامت در محل کار سازمان، اغلب مسئولان مربوطه درصدد نشان دادن وضعیت عملکرد سازمان خود بالاتر از سطح واقعی آن هستند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofسلامت كار ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Occupational Health Journalen_US
dc.subjectارتقای سلامتfa_IR
dc.subjectارتقای سلامت در محل کارfa_IR
dc.subjectکار سالمfa_IR
dc.subjectارزیابی درونیfa_IR
dc.subjectارزیابی بیرونیfa_IR
dc.subjectآموزش بهداشت(در محیط کار)fa_IR
dc.titleمقایسه ارزیابی درونی و بیرونی برنامه های ارتقای سلامت محل کار در سازمان های داوطلب شهر تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بهداشت کار دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی اتهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue1
dc.citation.spage70
dc.citation.epage84


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد