مقاله علمی – پژوهشی:‌ مطالعه تغییرات کلروفیل-a در آبهای خلیج فارس و خلیج عمان

Abstract

کلروفیل-a نمایانگر میزان تراکم فیتوپلانکتون به عنوان تولید اولیه می‌باشد که تغییرات آن گویای وضعیت اکوسیستم است. تحقیق حاضر در راستای پایش و بررسی تغییرات این پارامتر به منظور شناخت بهتر از وضعیت اکولوژیک در آبهای ایرانی خلیج فارس و خلیج عمان انجام گردید. بدین منظور، از نمونه‌بردار CTD و اطلاعات سایت ناسا استفاده شده است. نمونه‌برداری در نیمه دوم سال‌های 99-1396 انجام گرفت. میانگین کلروفیل-a در آبهای خلیج فارس و خلیج عمان در سال 1396، (84/±0 97/0 میلی‌گرم بر لیتر) در 1397 میانگین کلروفیل-a در آبهای سطحی جنوب )48/1±98/1 میلی‌گرم بر لیتر)، 1398 میانگین کلروفیل آبهای سطحی خلیج عمان (34/0±92/0 میلی‌‌گرم بر لیتر) و 1399 میانگین کلروفیل خلیج فارس )13/0±23/0 میلی‌‌گرم بر لیتر) بود. نتیجه NMDS بر داده‌ها نشان داد که در دو گروه از اندازه گیری‌ها (بوشهر، هرمزگان و سیستان وبلوچستان، 1397) و (بوشهر و خوزستان، 1399)، اختلاف دیده می‌‌شود. میانگین کلروفیل سطحی گروه اول 5/1±09/1 میلی‌‌گرم بر لیتر درحالی‌که 16/0±13/0 میلی‌‌گرم بر لیتر به‌دست آمد که این اختلاف معنی‌دار (05/0p<) و مقدار بیشتر گروه اول به وقوع سیل‌ها در زمستان 1397 برمی‌گردد که با توجه به وابستگی حضور فیتوپلانکتون به عوامل محیطی، ورودی مواد مغذی شرایط مناسب جهت رشد فیتوپلانکتون‌ها را ایجاد کرده بود.