پیش‌بینی امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان براساس ادراک از بیماری، حمایت اجتماعی ادراک شده و سبک‌های مقابله‌ای

Abstract

زمینه و هدف: زندگی با سرطان پستان، چالش‌های قابل‌توجهی را برای زنان ایجاد کرده است. به نظر می‌رسد مولفه‌های روان‌شناختی بسیاری در مواجهه با چالش‌های همراه با درمان بیماری نقش دارد. هدف پژوهش حاضر نیز تعیین نقش ادراک از بیماری، حمایت اجتماعی ادراک شده و شیوه‌های مقابله با استرس در امید به زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش کار: جامعه­ی مورد نظر زنان مبتلا به سرطان پستان در شهر اهواز بودند که از بین آن‌ها 60 زن داوطلب شرکت در پژوهش شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل فرم مختصر شده‌ی ادراک از بیماری (بردبنت، 2006)، حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (زیمت و همکاران، 1998)، سبک‌های مقابله‌ای در موقعیت‌های ویژه (بیلینگز و موس، 1981) و امید به زندگی (اشنایدر، 1991) بود. در این پژوهش به منظور تحلیل داده‌ها از رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین حمایت اجتماعی و سبک مقابله‌ای مسئله مدار با امید به زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (001/0(P= . همچنین، بین ادراک بیماری و سبک مقابله‌ای هیجان مدار با امید به زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه منفی معنی داری وجود دارد (001/0(P= . نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت امید، در زندگی و درمان مبتلایان به سرطان، پیشنهاد می‌شود که کادر درمان و روان شناسان در مداخلات و پروتکل درمانی خود به نقش امید به زندگی به‌ویژه در مبتلایان به سرطان پستان توجه کنند.