نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآذرنوش, بنینfa_IR
dc.contributor.authorنیک آئین, زینتfa_IR
dc.contributor.authorاشرف گنجویی, فریدهfa_IR
dc.contributor.authorحاجی انزهایی, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1401-05-11T19:01:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-08-02T19:01:19Z
dc.date.available1401-05-11T19:01:19Zfa_IR
dc.date.available2022-08-02T19:01:19Z
dc.date.issued2022-04-01en_US
dc.date.issued1401-01-12fa_IR
dc.identifier.citationآذرنوش, بنین, نیک آئین, زینت, اشرف گنجویی, فریده, حاجی انزهایی, زهرا. (1401). تأثیر گذران اوقات فراغت مبتنی بر رفتار برنامه‌ریزی شده بر گرایش به فعالیت جسمانی در دانش آموزان. مجله علوم پزشکی رازی, 29(2), 1-9.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-7093-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/921038
dc.description.abstractزمینه و هدف: گذران اوقات فراغت نقش مهمی در تربیت و تعلیم جامعه دارد؛ لذا هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر تأثیر گذران اوقات فراغت مبتنی بر رفتار برنامه‌ریزی شده بر گرایش به فعالیت جسمانی در دانش آموزان می‌باشد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، جامعه آماری شامل دانش‌آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهرستان چالوس بود که تعداد نمونه آماری از طریق نمونه‌گیری تصادفی تعداد 40 نفر انتخاب گردید و این افراد به دو گروه 20 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل بسته آموزشی طراحی شده (که ده جلسه به طول انجامید) و پرسشنامه گرایش به فعالیت جسمانی جندقی (1396) با 18 سوال و 5 مؤلفه نگرش به گرایش به فعالیت جسمانی، آگاهی، هنجارهای انتزاعی، کنترل رفتاری درک شده، قصد رفتاری بود. برای تجزیه و تحلیل داده­های از آزمون­های t مستقل و t همبسته استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین نمره گرایش به فعالیت جسمانی دانش آموزان قبل و بعد از مداخله درون گروه مداخله اختلاف معناداری مشاهده شد (001/0p=). همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد در گروه مداخله با توجه به آموزش گذران اوقات فراغت مبتنی بر مدل رفتار برنامه­ریزی شده بر گرایش به فعالیت جسمانی در دانش آموزان افزایش مشاهده شده است که تفاضل بین قبل و بعد از مداخله برابر 1/8 می‌باشد که میانیگن از 2/42 به 3/53 افزایش یافت. نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان اینگونه بیان کرد که اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده می‌تواند در ارتقاء و گرایش دانش‌آموزان به فعالیت جسمانی تأثیر داشته باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectرفتار برنامه‌ریزی شدهfa_IR
dc.subjectگرایش به فعالیت جسمانیfa_IR
dc.subjectدانش‌آموزانfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleتأثیر گذران اوقات فراغت مبتنی بر رفتار برنامه‌ریزی شده بر گرایش به فعالیت جسمانی در دانش آموزانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مدیریت ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه مدیریت ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مدیریت ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue2
dc.citation.spage1
dc.citation.epage9


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد