ساخت و مشخصه یابی زخم پوش دو لایه از جنس PLGA- کیتوسان/پلی وینیل الکل حاوی داروی ونکومایسین

Abstract

زمینه و هدف: طراحی زخم پوش مناسب متاثر از موارد متعددی از جمله نوع زخم، زمان ترمیم زخم، خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی بانداژ در نظر می‌باشد. الکتروریسی روش ساده و ارزانی برای تولید لیف‌های نانومتری و میکرومتری است. با توجه به توانایی مت‌های لیفی و خاصیت متخلخل آن‌ها، لیف‌های الکتروریسی شده می‌توانند به صورت مفیدی در طراحی زخم پوش‌ها به کار برده شوند. روش کار: در این بررسی ساخت زخم پوش‌های الکتروریسی شده‌ی دو لایه مورد مطالعه قرار گرفته است، که لایه‌ی زیرین متشکل از پلی وینیل الکل بارگذاری شده با ونکومایسین است و لایه‌ی رویی از کیتوسان و پلی لاکتید کو گلایکولیک اسید ساخته شده است. یافته‌ها: بررسی‌های آزمایشگاهی این پژوهش نشان دادند که ساختار‌های به دست آمده قطری بین 2/0-2/1 میکرومتر دارند که به صورت تصادفی توزیع شده‌اند. این لیف‌ها عاری از بید بوده و می‌توانند ماتریس خارج سلولی را شبیه‌سازی کنند. همچنین با ارزیابی آزمون جذب آب این بستر‌ها مشخص شد که توانایی جذب آب خوبی دارند و در حدود 110% جذب آب بعد از 24 ساعت غوطه‌وری در آب حاصل شده است. پس می‌توانند ترشحات زخم را جذب کرده و محیط زخم را خشک نگه دارند. آزمون تخریب نمونه‌ها حاکی از تخریب 35% از این بستر دو لایه‌‌ی الکتروریسی شده در طی 3 هفته غوطه‌وری در PBS بوده است. نتیجه‌گیری: با بررسی رهایش ونکومایسین مشخص شد که اگرچه در ابتدا کمی رهایش انفجاری مشاهده می‌شود، اما در عرض چند ساعت نرخ رهایش کنترل شده و با نرخ آرام تری رهایش روی می‌دهد. همچنین آزمون خواص آنتی باکتریایی این موضوع حاکی از این بود که این داربست‌های دو لایه خواص آنتی باکتریایی چشمگیری نشان می‌دهند، به گونه‌ای که حدود 98% باکتری‌ها از بین رفتند. اگرچه آزمون ضد باکتریایی نشانگر کاهش چشمگیر رشد باکتری بود اما آزمون زنده‌مانی سلولی نشان داد که این داربست‌ها در مقابل سلول‌ها زیست سازگاری دارند. در ادامه به هرکدام از مطالب ذکر شده با جزئیات بیشتری اشاره می‌شود و نتایج آزمون‌ها مورد تحلیل و بررسی قرار خواهند گرفت.