مقایسه پارامترهای ایزوکینتیکی عضلات مفاصل ران و زانو در فوتبالیست های حرفه‌ای مبتلا به درد قدامی کشاله ران و سالم: با رویکرد پیشگیری از آسیب

Abstract

مواد و روش‌ها: 32 فوتبالیست (گروه کنترل 16 نفر و درد کشاله ران 16) حال حاضر لیگ یک و دو کشوری در این تحقیق شرکت کردند. از دینامومتر ایزوکینتیک با سرعت 90 درجه بر ثانیه برای اندازه‌گیری پارامترهای منتخب ایزوکینتیکی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که توان متوسط و نرخ توسعه گشتاور عضلانی به جز در گروه خم کننده‌های زانو در انقباض کانسنتریک به طور معناداری در گروه کنترل بیشتر از گروه مبتلا به درد بود. اوج نسبی گشتاور در گروه عضلانی نزدیک کننده‌های ران در انقباض کانسنتریک و گروه‌های خم و بازکننده ران و بازکننده‌های زانو در انقباض‌های کانستریک و اکسنتریک نیز به طور معناداری در گروه کنترل بیشتر از گروه مبتلا به درد بود. در گروه کنترل، گشتاور عضلانی گروه عضلانی بازکننده ران در انقباض کانسنتریک به طور معناداری در زوایای بالاتر فلکشن اتفاق می‌افتاد. زمان شتاب گیری گروه‌های عضلانی بازکننده‌های زانو در انقباض کانسنتریک و اکسنتریک و نزدیک کننده‌های ران در انقباض کانسنتریک گروه کنترل به طور معناداری کمتر از گروه مبتلا به درد بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که درد قدامی کشاله ران می‌تواند بر نیمرخ ایزوکینتیکی مفاصل ران و زانو تأثیرگذار باشد که این تغییرات در انقباض کانسنتریک مشهودتر بود. پیشنهاد می‌گردد که مربیان در مراحل انتهایی بازگشت ورزشکار به ورزش توجه ویژه‌ای به انقباضات کانسنتریکی داشته باشند.