نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآزادی, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorبلبلی, لطفعلیfa_IR
dc.contributor.authorخانی, مصطفیfa_IR
dc.contributor.authorسیاهکوهیان, معرفتfa_IR
dc.contributor.authorپوررحیم, آمنهfa_IR
dc.date.accessioned1401-05-11T18:57:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-08-02T18:57:14Z
dc.date.available1401-05-11T18:57:13Zfa_IR
dc.date.available2022-08-02T18:57:14Z
dc.date.issued2021-03-01en_US
dc.date.issued1399-12-11fa_IR
dc.identifier.citationآزادی, بهزاد, بلبلی, لطفعلی, خانی, مصطفی, سیاهکوهیان, معرفت, پوررحیم, آمنه. (1399). تاثیر هشت هفته تمرین دوقطبی بر شاخص‌های سرمی محور GH/IGF-1 مردان جوان فعال. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 21(1), 113-122. doi: 10.52547/jarums.21.1.113fa_IR
dc.identifier.issn2228-7280
dc.identifier.issn2228-7299
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.52547/jarums.21.1.113
dc.identifier.urihttp://jarums.arums.ac.ir/article-1-2066-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/920755
dc.description.abstractزمینه و  هدف: عامل رشد شبه انسولینی-1 (IGF-1) نقش‌های متنوعی دارد، اما شواهد علمی نشان می‌دهد که آن یک نشانگر زیستی مرتبط با شاخص‌های آمادگی جسمانی و سلامتی است. از این رو مطالعه حاضر به بررسی تاثیر هشت هفته تمرین دو قطبی بر شاخص های سرمی محور GH/IGF-1 مردان جوان فعال پرداخت. روش­­ کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 20 مرد جوان 25-18 ساله انتخاب و پس از همگن‌سازی بر اساس درصد چربی و میزان آمادگی هوازی به صورت تصادفی در دو گروه تمرین دو قطبی (10= n) و کنترل (10= n) جایگزین شدند. گروه حجم تمرینی دو قطبی، 80-70 درصد حجم تمرینات اصلی (30 دقیقه) را با شدت سبک تا متوسط با شدت 60-50 درصد ضربان قلب ذخیره (RHR) و 30-20 درصد باقیمانده را با شدت 95-85 درصد RHR اجرا کردند؛ به این صورت که دو دوره با 3 تکرار 30-15 ثانیه­ای که پس از هر تکرار 60-30 ثانیه استراحت فعال و پس از هر دوره 3 دقیقه استراحت فعال داشتند. خون‌گیری از تمام آزمودنی‌ها در سه مرحله پیش آزمون 24 ساعت قبل از شروع آزمون و پس از 12 ساعت ناشتایی و نمونه‌های پس آزمون یکی بلافاصله بعد از جلسه اول و دیگری 48 ساعت بعد از پایان آخرین جلسه تمرین جمع‌آوری شدند. یافته‌ها: تمرینات دو قطبی باعث افزایش معنی‌دار سطح هورمون رشد و IGF-I آزاد پس از یک جلسه تمرین و برنامه هشت هفته‌ای تمرین دوقطبی شد. با این حال، سطح IGF-1 تام پس از یک جلسه تمرین و برنامه هشت هفته‌ای تمرین دوقطبی به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین در سطوح IGFBP-3 و IGFBP-5 پس از یک جلسه تمرین و برنامه هشت هفته‌ای تغییر معنی­ داری مشاهده نگردید و نیز سطوح ALS پس از یک جلسه تمرین تغییر معنی­ داری نداشت اما پس از هشت هفته تمرین دوقطبی به صورت معنی داری کاهش یافت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر به­ نظر می‌رسد استفاده از تمرینات دوقطبی ممکن است روش مناسبی برای بهبود عملکرد هورمونی و ارزیابی سطح سلامتی و آمادگی جسمانی مردان جوان ‌باشد.   fa_IR
dc.format.extent255
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ardabil University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.52547/jarums.21.1.113
dc.subjectآمادگی هوازیfa_IR
dc.subjectعامل رشد شبه انسولینی-1fa_IR
dc.subjectهورمون رشدfa_IR
dc.subjectمردان جوانfa_IR
dc.subjectتربیت بدنی- فیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleتاثیر هشت هفته تمرین دوقطبی بر شاخص‌های سرمی محور GH/IGF-1 مردان جوان فعالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue1
dc.citation.spage113
dc.citation.epage122


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد