سطح ویتامین D و خطر ابتلا به رتینوپاتی در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس

Abstract

سابقه و هدف: داده های اپیدمیولوژیکی نشان دهنده ارتباط قوی بین کمبود سطح سرمی ویتامین دی و بروز دیابت ملیتوس است. مطالعات بسیاری هیپوویتامینوز D در بیماران رتینوپاتی دیابتی گزارش کرده اند و این احتمال وجود دارد که کمبود این ویتامین در پاتوژنز این عارضه دیابتی نقش داشته باشد. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت سرمی ویتامین دی در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و ارتباط آن با شیوع رتینوپاتی دیابتی می باشد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه مروری با استفاده از کلیدواژه‌های کمبود ویتامین دی، سطح سرمی ویتامین دی، مکمل ویتامین دی، دیابت و رتینوپاتی دیابتی در پایگاه‌‌های اطلاعاتی Scopus، Google Scholar و PubMed جستجو انجام شد. هیچ محدودیت زمانی برای جستجو وجود نداشت. مقالات به زبان انگلیسی در این مطالعه گنجانده شد. مقالات در مورد کمبود ویتامین دی، دیابت و رتینوپاتی به زبان انگلیسی و مقالات اصلی و مقالات کامل بررسی شدند. مقالات مروری و مطالعات حیوانی از این مطالعه خارج شدند. داده های حاصل از این یافته ها توسط دو داور استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: در این مطالعه از 52 مطالعه یافت شده، 15 مقاله با توجه به شرایط ورود به مطالعه بررسی شدند. نتایج نشان داد که کمبود ویتامین D در افراد دیابتی و مبتلا به رتینوپاتی دیابتی بسیار شایع است و رابطه معکوس و قوی بین کمبود ویتامین D و رتینوپاتی دیابتی وجود دارد. علاوه بر این، استفاده از مکمل‌های آن نیز برای مهار پیشروی رتینوپاتی دیابتی ضروری است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که کاهش سطح سرمی ویتامین D در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی بسیار شایع بوده و می تواند یکی از عوامل خطر ابتلا به رتینوپاتی باشد. سطح پلاسمایی آن می تواند از نظر تشخیصی ارزش بالایی به منظور جلوگیری و مهار شروع این عارضه داشته باشد.