خودکفایی آب شهری در مصارف غیر شرب به روش استحصال آب باران در آرین شهر، خراسان جنوبی

Abstract

استحصال آب باران یکی از روش­ های در دسترس و مکمل برای استفاده از آب­های زیرزمینی می ­باشد که در مناطق خشک و نیمه­ خشک از اهمیت بسیاری برخوردار است. هدف از این پژوهش برآورد میزان آب قابل استحصال حاصل از بارش سالانه آرین شهر واقع در خراسان جنوبی جهت مصارف غیر شرب می­باشد. در این پژوهش در مرحله اول داده­های بارندگی ایستگاه کلیماتولوژی آرین شهر، واقع در سطح شهر، برای دوره 1395-1354موردبررسی و تحلیل قرار گرفت و متوسط بارندگی آرین شهر 183 میلی­متر محاسبه گردید. در مرحله دوم بر اساس مطالعات تفضیلی شهرداری آرین شهر، میزان مساحت شهر و همچنین کاربری­ های مختلف شهر تعیین گردید و بر اساس ضریب رواناب هر کاربری، حجم رواناب قابل استحصال به‌صورت ماهانه، فصلی و سالانه تعیین گردید. نتایج این پژوهش نشان داد با توجه به وقوع بارش­ ها در فصل­ های زمستان و بهار، بیش­ترین حجم آب قابل استحصال در ماه­ های آذر تا فروردین و به‌صورت فصلی در فصل زمستان و بهار قابل استحصال می­ باشد. به‌صورت سالانه نیز میزان 2/141636 مترمکعب رواناب از سطح شهر قابل استحصال خواهد بود که می­تواند در مصارف مختلف برحسب نیاز شهر مورداستفاده قرار گیرد.