بررسی ارتباط کیفیت خواب با شکست شناختی و عملکرد شغلی در بین پرسنل فرودگاه

Abstract

زمینه و هدف: خستگی روحی و جسمی پرسنل فرودگاه باعث کاهش استانداردهای شغلی و تمرکز مفید آنان می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی کیفیت خواب و تاثیر آن بر شکست شناختی و عملکرد شغلی در بین پرسنل فرودگاه بود.

روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 200 نفر از پرسنل یک فرودگاه به روش نمونه‌گیری در دسترس و سهمیه‌ای انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات چهار پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، کیفیت خواب، شکست شناختی و عملکرد شغلی بودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از SPSS نسخه 22 و از آمار توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که نمره کیفیت خواب، شکست شناختی و عملکرد شغلی به ترتیب 23/3±78/6، 36/22±20/65 و 59/5±59/39 بود. میانگین نمره کیفیت خواب پرسنل در دو حیطه تاخیر به‌خواب‌رفتن (82/5±0/1) و طول‎مدت خواب (05/1±43/1) بالاتر از زیرمقیاس‌های دیگر بود. مطابق با یافته‌ها بین نمره کیفیت خواب و نمره شکست شناختی با نمره عملکرد شغلی رابطه معکوس و معنی‌داری وجود داشت (195/0r= -، 05/0>P)، در حالی که ارتباط میان نمره کیفیت خواب و نمره شکست شناختی مستقیم و معنی‌دار بود (389/0 r= ، 05/0>P).

نتیجه گیری: یافته‌ها نشان داد که بین کیفیت خواب و شکست شناختی رابطه معناداری وجود دارد، به طوری که با کاهش کیفیت خواب، شکست شناختی پرسنل فرودگاه نیز افزایش یافته و احتمالا باعث افزایش خطای انسانی می‌شود. بنابراین با افزایش کیفیت خواب و راحتی و ارائه راهکارهای ارگونومیک می‌توان تا حد زیادی از شکست شناختی پرسنل جلوگیری کرده و عملکرد شغلی را بالا برد.