بررسی اثر مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر بیان ژن استئوکلسین قلبی، ویتامین K2(MK-4)و کلسیم سرمی در موش‌های صحرایی مدل انفارکتوس قلبی

Abstract

چکیده مقدمه: تمرینات ورزشی با تنظیم سیگنالینگ سلولی در قلب و عروق می­تواند آسیب­های ناشی از انفارکتوس قلبی­(MI) را به حداقل برساند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر بیان ژن استئوکلسین قلبی، ویتامین­­MK-4 و کلسیم سرمی در موش­های مدل انفارکتوس قلبی می­یاشد. روش کار: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگو-دوالی (220-180 گرم) به طور تصادفی به 7 گروه کنترل سالم، انفارکتوس قلبی یا ایسکمی­(ISC)، ISC+تمرین تناوبی، ISC+تمرین تداومی، ISC+وارفارین، ISC+تمرین تناوبی+وارفارین و ISC+تمرین تداومی+­وارفارین تقسیم شدند. القاء با ﺗﺰرﻳﻖ زیرپوستی ایزوپروترنول ایجاد شد. مدت تمرینات هشت هفته، پنج جلسه در هفته و دوز مصرفی وارفارین 5/0 mg/kg در روز بود. مقادیر ژنی، تغییرات ویتامین K2 و کلسیم به ترتیب به روش Real time-PCR، الایزا­، فتومتریک و تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های t مستقل، واریانس یک طرفه و واریانس دو عاملی بررسی شد (5 0/0>P). نتایج: القای بیماری سبب افزایش بیان ژن استئوکلسین (003/0=p)، ویتامین­K2 ­(027/0=p) و کلسیم (001/0=p) نسبت به کنترل سالم شد. در بررسی بیان ژن استئوکلسین، گروه ایسکمی+­وارفارین با ایسکمی+EIT (014/0=p) و ایسکمی+ECT (007/0=p) و در بررسی سطوح کلسیم گروه ایسکمی با ایسکمی+EIT (014/0=p)، ایسکمی+ECT (001/0=p) و ایسکمی+­وارفارین+ECT (013/0 P=) اختلاف معنی­داری داشتند. همچنین تعامل تمرین و دارو بر هیچ یک از متغیرها تایید نشد. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد تمرینات تناوبی و تداومی با کاهش استئوکلسین قلبی و کلسیم سرمی، در کاهش تخریب و کلسیفه شدن عروقی بعد از MI موثر باشند و تاثیرات مضر برخی داروها نظیر وارفارین را به حداقل برسانند.