بررسی و مقایسۀ ساختار سازه‌ای واکه‌‌های زبان فارسی در کودکان 4 تا 7 ساله کاشت حلزون شده و دارای سمعک

Abstract

سابقه و هدف: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌‌های فیزیکی واکه‌ها، ساختار سازه‌ای آن‌هاست. کیفیت یک واکه به سازه‌‌های آن بستگی دارد. یکی از بارزترین خطاهای گفتاری افراد آسیب‌دیده شنوایی، خطاهای واکه‌ای است. هدف این مطالعه تعیین و مقایسه ساختار سازه‌ای واکه‌های زبان فارسی در کودکان آسیب‌دیده شنوایی عمیق و کاشت حلزون محدوده سنی 4 تا 7 سال بود. مواد و روش‌‌ها: این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی به صورت مقطعی روی 21 کودک آسیب‌دیده شنوایی عمیق و 17 کودک دارای کاشت حلزون انجام شد. پس از لحاظ کردن معیارهای ورود و خروج، آزمون تولید واکه‌ها گرفته شد. سازه اول و دوم هر شش واکه به‌طور جداگانه با نرم‌افزار Praat به‌دست آمد و بین دو گروه مقایسه انجام شد. یافته‌ها: بین کودکان کم‌شنوا و کاشت حلزون شده از نظر میانگین سازه اول و دوم واکه /o/ و میانگین سازه اول واکه‌‌های /i/، /a/ و /e/ تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0.05P<). سایر سازه‌‌های واکه‌‌های / æ/ و /u/ در دو گروه تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (0.05P>). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که سازه اول بیشتر واکه‌‌های زبان فارسی که به ارتفاع زبان مربوط می‌شود، در دو گروه متفاوت است. به نظر می‌رسد واکه‌های کودکان کاشت حلزون شده در مقایسه با کودکان کم‌شنوای دارای سمعک به طبیعی نزدیک‌تر باشد.