تأثیر نانو کورکومین بر وزوز گوش

Abstract

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو یکی از علل ایجادکنندۀ وزوز گوش است. تأثیر درمانی نانوکورکومین بر فرایند آنتی‌اکسیدانی بیماری‌های مختلف تأیید شده و تاکنون در زمینۀ اثربخشی آن در درمان وزوز گوش مطالعه‌ای انجام نشده است. لذا، هدف این مطالعه تعیین اثر نانوکورکومین در درمان وزوز گوش بود. مواد و روش‌‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (مداخله سه سو کور) بود و روی 62 بیمار مبتلا به وزوز گوش انجام شد. افراد به روش بلوک‌های تصادفی و با رعایت پنهان‌سازی در دو گروه 31 نفری تقسیم شدند و تحت درمان با نانوکورکومین و پلاسبو قرارگرفتند. هر دو گروه از نظر سن و جنس با روش‌های همسان‌سازی فراوانی منطبق شدند. برای تمام بیماران آزمون‌های شنوایی انجام شد. بیماران به مدت 21 روز، هر روز 80 میلی‌گرم نانوکورکومین و کپسول پلاسبوی مشابه دریافت کردند. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران در گروه نانوکورکومین 15.2±44.77 و در گروه پلاسبو 15.2±46.32 سال بود (0.05<P). اختلاف میانگین مدت ابتلا به وزوز گوش در دو گروه معنادار نبود (0.05<P). یافته‌ها نشان داد آنتی‌اکسیدان نانوکورکومین سبب کاهش نمره آزاردهندگی وزوز گوش شد (0.02=P). درحالی‌که تأثیری بر فرکانس، نمره بلندی، درجه آزاردهندگی، میانگین امتیاز تمایز گفتار و آستانه دریافت گفتار نداشت (0.05<P). همچنین مصرف نانوکورکومین با عوارض جانبی همراه نبود. نتیجه‌گیری: نانوکورکومین در درمان وزوز گوش مؤثر نیست.