ارتباط پیش آگهی نوع ترانسکریپت BCR-ABL1٬ Sokal Score و سیگار به عنوان عامل سینرژیسم با پاسخ کامل سیتوژنتیکی در بیماران لوسمی میلوئیدی مزمن تحت درمان با روش‌های مختلف مهار کنندگان تیروزین کینازی

Abstract

سابقه و هدف: در بیماری CML تاثیر نوع ترانسکریپت، Sokal score ودود سیگار روی فنوتیپ بیماری و پاسخ سیتوژنتیکی به درمان هنوز ناشناخته و بحث برانگیز است. هدف از این مطالعه تعیین اهمیت پیش آگهی نوع ترانسکریپت، Sokal score و سیگار در بیماران CML تحت درمان با روش­های مختلف درمانی تیروزین کینازی بود. روش بررسی: در این مطالعه 60 بیمار مبتلا به CML در آنالیز وارد شدند. تایپینگ مولکولی جهت تعیین نوع ترانسکریپت به وسیله Multiplex RT-PCR انجام شد و پروتکل استاندارد بندینگ جهت پیگیری پاسخ سیتوژنتیکی در فواصل 3 و 6 ماه به کار برده شد. یافته­ها: عمومی­ترین نوع ترانسکریپت، e14a2 (3/58 درصد) بود. در بروز تجمعی پاسخ کامل سیتوژنتیکی بین دو گروه ترانسکریپت e14a2 وe13a2 تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0.04). زمان دریافت پاسخ کامل سیتوژنتیکی در بیماران دارای ترانسکریپت e14a2 کوتاه­تر بود (01/0P=). ریسک مقاومت و عدم پاسخ به دارو در گروه e13a2 چهار برابر بیشتر از گروه e14a2 بود. هیچ تفاوت معنی­داری در بروز تجمعی پاسخ کامل سیتوژنتیکی در بین گروه­های risk score وجود نداشت (05/0P>). در میان بیماران سیگاری با ترانسکریپت e13a2 پاسخ به درمان در مقایسه با غیرسیگاری­ها با همان ترانسکریپت، 18بار کمتر بود. نتیجه­گیری: بیماران با ترانسکریپت e14a2 مرتبط با پاسخ بهتر و سریعتر به ایماتینیب هستند. Sokal risk score ابزار پیش بینی کننده کارآمدی برای پاسخ مبتنی بر نوع ترانسکریپت نیست. دود سیگار در بیماران بیان کننده e13a2 ممکن است که مقاومت به درمان را سبب شود.