بررسی برون‌تن اثر محافظتی روتین بر فرایند پیری اکسیداتیو القا شده با آکریل آمید در سلول‌های فیبروبلاست جنینی موش (NIH3T3)

Abstract

زمینه: پیری یکی از عوامل مهم در بروز بیماری‌های مرتبط با سن می‌باشد که توسط عوامل مختلفی تسریع می‌شود. آکریل آمید به‌عنوان یک آلودگی غذایی می‌تواند طی فرایند تولید حرارتی مواد غذایی حاوی کربوهیدرات به وجود بیاید. اخیراًً مطالعات نشان دادند آکریل آمید می‌تواند موجب بروز پیری سلولی شود. همچنین روتین یک فلاونوئید گیاهی می‌باشد که دارای اثرات آنتی اکسیدانتی قوی است. هدف: در این مطالعه، اثر محافظتی روتین بر پیری اکسیداتیو القا شده توسط آکریل آمید مورد بررسی قرار گرفته است. روش‌ها: برای انجام مطالعه از سلول‌های فیبروبلاست جنینی موش (NIH3T3) استفاده شد که تحت‌تأثیر غلظت‌های مختلف آکریل آمید و H2O2 قرار گرفته است. برای ارزیابی میزان آسیب اکسیداتیو، غلظت مالون دی آلدهید و سطح گلوتاتیون مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ارزیابی فرایند پیری، فعالیت بتاگالاکتوزیداز با رنگ‌آمیزی آنزیم و کیت سنجش فعالیت بتاگالاکتوزیداز بررسی شد. میزان بقای سلولی به روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: تماس با آکریل آمید و H2O2 موجب کاهش معنادار بقای سلولی شد که استفاده از روتین موجب افزایش بقای سلولی در گروه‌های تحت درمان با آکریل آمید شد (05/P<0). روتین به صورت معنادار موجب افزایش سطح گلوتاتیون در سلول‌های تحت درمان با آکریل آمید و H2O2 شد. میزان پراکسیداسیون لیپیدی به صورت معناداری در گروه تحت درمان با روتین و H2O2 نسبت به گروه H2O2 به تنهایی کمتر بود (05/P<0). میزان فعالیت بتاگالاکتوزیداز درگروه H2O2 و آکریل آمید افزایش داشت. استفاده از روتین به همراه آکریل آمید، میزان فعالیت آنزیم بتاگالاکتوزیداز را به‌طور معناداری نسبت به گروه آکریل آمید کاهش داد (05/P<0). نتیجه‌گیری: براین اساس، استرس اکسیداتیو به‌عنوان یک مکانیسم مهم در القای پیری در سلول‌های فیبروبلاست (NIH3T3) می‌تواند مطرح باشد. از طرفی، روتین (آنتی اکسیدانت قوی) می‌تواند با مهار آسیب اکسیداتیو از پیری جلوگیری کند.