بررسی سطح اسید اوریک و کنترل وضعیت گلیسمیک در بیماران دیابتی تیپ 2 در شهر رشت

Abstract

زمینه: بیماری دیابت از شایع ترین و هزینه سازترین بیماری های مزمن در سراسر جهان به‌شمار می‌رود که میزان شیوع آن رو به افزایش است. ارتباط سطح اسید اوریک و کنترل وضعیت گلیسمیک بیماران دیابتی تیپ 2 به طور واضح مشخص نیست. هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی سطح اسید اوریک و وضعیت گلیسمیک بیماران دیابتی تیپ 2 طراحی شده است. روش‌ها این بررسی از نوع مقطعی می باشد. جامعه موردمطالعه، بیماران دیابتی مراجعه کننده به درمانگاه های رازی و بعثت در سال 1399 می‌باشد. تعداد 230 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده‌ها شامل فهرست تحقیق شده ای می‌باشد که از چند بخش تشکیل شده است. بخش اول اطلاعات جمعیت شناختی بیماران شامل سن، جنس، طول مدت بیماری و شاخص توده بدنی می باشد. بخش دوم شامل نتایج آزمایش های قند خون ناشتا، هموگلوبین A1c، اسید اوریک و کراتینین و بخش سوم شامل داشتن سابقه بیماری های قلبی و فشار خون و سابقه مصرف سیگار می باشد. به کمک نرم افزار تحلیل آماری SPSS نسخه 26، نتایج تجزیه‌و‌تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین اسید اوریک و مقادیر هموگلوبین A1c (r=0/318 ، P<0/001)، کراتینین (0/001>r=0/351 ، P) و تری‌گلیسیرید ،(0/008=r=0/174 ، P) وجود دارد. این ارتباط در جهت مثبت ولی در حد ضعیف می باشد. نتیجه‌گیری: در بیماران دیابتی نوع 2، سطح اسید اوریک سرم تأثیر نامطلوبی بر وضعیت گلیسمیک ایجاد می کند.