| dc.contributor.author | عموزاده, لعیا | fa_IR |
| dc.contributor.author | بیگ‌محمدی, محمد تقی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1401-04-10T20:10:42Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2022-07-01T20:10:43Z | |
| dc.date.available | 1401-04-10T20:10:42Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2022-07-01T20:10:43Z | |
| dc.date.issued | 2022-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1401-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | عموزاده, لعیا, بیگ‌محمدی, محمد تقی. (1401). اثر دگزامتازون بر کاهش میزان ادم راه‌هوایی و موفقیت خروج لوله تراشه در بیماران
جراحی سروگردن بستری در بخش مراقبت ویژه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 80(2), 128-134. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-1764 | |
| dc.identifier.issn | 1735-7322 | |
| dc.identifier.uri | http://tumj.tums.ac.ir/article-1-11704-other.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/908703 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: تصمیم خروج لوله تراشه امری حیاتی است. استفاده از کورتیکواستروییدها برای کاهش ادم راه هوایی و شکست در خروج لوله تراشه در بیماران بخش مراقبت‌های ویژه همچنان موضوع مورد بحث و اختلاف‌نظر است.
روش بررسی: در مطالعه مشاهده‌ای همگرایی آینده‌نگر از اردیبهشت تا مرداد 1400 در مجتمع بیمارستانی امام‌خمینی، 110 بیمار تحت جراحی سر وگردن بستری در بخش‌های ویژه بیمارستان امام‌خمینی وارد مطالعه گردیدند. معیارهای ورود شامل بیمار تحت جراحی سر و گردن و معیارهای خروج شامل دریافت پیشین کورتیکواسترویید، وجود لوله تراکئوستومی و سابقه جراحی سروگردن بودند. در گروه مداخله (55n=) در 24 ساعت اول، دگزامتازون وریدی mg 8 سه بار در روز و در 24 ساعت دوم mg 4 دو بار در روز تزریق گردید. گروه شاهد کورتیکواسترویید (55n=) دریافت نمی‌کردند. تهویه مکانیکی، روند جداسازی و خروج لوله تراشه براساس پروتکل یکسان انجام شد. برای داده‌های گروه‌بندی شده از Chi-square test یا Fisher’s exact test و برای توصیف مقادیر کمی از Student’s t-test استفاده گردید.
یافته‌ها: دو گروه از نظر میانگین سنی با یکدیگر تفاوتی نداشتند. خصوصیات دموگرافیک شامل جنس، شاخص توده بدنی، مدت زمان جراحی و انتوباسیون تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند. مدت اقامت در بخش مراقبت‌های ویژه در گروه دگزامتازون به‌طور معناداری بیشتر از گروه شاهد بود (001/0P=). میزان شکست در اکستوباسیون (Extubation) و استریدور (Stridor) پس از جراحی در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (237/0P=).
نتیجه‌گیری: دگزامتازون در کاهش ادم راه هوایی موثر نبوده و استفاده روتین آن در کاهش استریدور پس از خروج لوله تراشه توصیه نمی‌گردد.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 368 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Tehran University Medical Journal | en_US |
| dc.subject | دگزامتازون | fa_IR |
| dc.subject | خروج لوله تراشه | fa_IR |
| dc.subject | مراقبت ویژه | fa_IR |
| dc.subject | ادم راه هوایی. | fa_IR |
| dc.title | اثر دگزامتازون بر کاهش میزان ادم راه‌هوایی و موفقیت خروج لوله تراشه در بیماران
جراحی سروگردن بستری در بخش مراقبت ویژه | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله اصیل | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، مجتمع بیمارستانی امام‌خمینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه مراقبت‌های ویژه، مجتمع بیمارستانی امام‌خمینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. | مرکز تحقیقات آسیب‌دیدگان جنگ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. | fa_IR |
| dc.citation.volume | 80 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 128 | |
| dc.citation.epage | 134 | |
