بررسی ویژگی‌های دموگرافیک و بالینی در کودکان با صرع پایدار بستری‌شده در بیمارستان مطهری ارومیه از سال 1390 تا 1397

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: تشنج یک بیماری نورولوژیک مزمن و یک اختلال سیستم عصبی ناشی از تخلیه الکتریکی شدید و ناگهانی سلول‌های عصبی است. صرع پایدار طبق تعریف، تشنجی است که به‌صورت مداوم یا متناوب بدون این‌که به حالت پایدار برگردد برای حداقل 30 دقیقه طول می‌کشد و در صورت عدم‌مداخله سریع درمانی منجر به عوارض جدی در بیمار می‌گردد. این مطالعه باهدف بررسی ویژگی‌های دموگرافیک و بالینی در کودکان با صرع پایدار بستری‌شده در بیمارستان مطهری ارومیه از سال 1390 تا 1397 طراحی و اجرا شده است. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی _گذشته‌نگر هست. معیارهای ورود به این مطالعه شامل تشخیص صرع پایدار و سن کمتر از 18 سال است. بیمارانی که اطلاعات ناقصی داشتند از مطالعه کنار گذاشته شدند. سابقه ابتلا به صرع در بیمار و بستگان درجه یک و اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیمار در چک‌لیست ثبت و جمع‌آوری شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد میانگین سنی و وزن تولد بیماران برابر با 49/37 ماه و 3/3064 گرم بود. 47 درصد بیماران سابقه قبلی صرع، 3/28 درصد بیماران، والدینی با رابطه فامیلی، 3/18 درصد سابقه فامیلی صرع در اقوام درجه یک،1/51 درصد سابقه بیماری نورولوژیک و 7/ 8 درصد نیز سابقه بیماری غیرنورولوژیک داشتند. جنسیت پسر فراوانی بیشتری از دختران داشت. نوار مغزی 9/32 درصد غیر نرمال و نشان‌دهنده وجود امواج صرعی بود. اکثر بیماران تب‌دار 9/74 درصد و غالب تشنج به‌صورت جنرالیزه 6/82 درصد بود. سی‌تی‌اسکن مغزی در 2/ 14 درصد و ام آرای مغزی در 4/6 درصد بیماران یافته‌های پاتولوژیک داشت میزان مورتالیتیه در بین این بیماران برابر با 3/12 درصد بود. بحث و نتیجه‌گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر افراد فوت‌شده به‌طور معنی‌داری سن کمتر نسبت به افراد ترخیص شده داشتند. همچنین جنسیت مذکر بیشتر از مؤنث و تب یافته شایع در بیماران بود.