پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر مبنای ویژگی‌های شخصیت مرزی با نقش واسطه‌ای سبک‌های دفاعی

Abstract

سابقه و هدف: اختلالات شخصیت و سبک‌های دفاعی از عوامل تأثیرگذار در سازگاری زناشویی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، پیش‌بینی سازگاری زناشویی ازطریق ویژگی‌های شخصیت مرزی با نقش واسطه‌ای سبک‌های دفاعی بود. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش، افراد متأهل دامنه سنی 30 تا40 سال مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره خانواده و دادگاه خانواده رفسنجان در بهار و تابستان سال 1398 بود. 200 نفر از جامعه مذکور به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس به آن‌ها پرسشنامه صفات شخصیتی لیشنرینگ (1999)، پرسشنامه سازگاری زناشویی اصلاح‌شده اسپنیر (1979) و پرسشنامه سبک‌‌‌‌‌‌های دفاعی اندروز، سینگ و بوند (1993) ارائه شد. داده‌های به‌دست‌آمده با روش تحلیل مسیر، تحلیل واریانس یک‌راهه، ضریب همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاکی از آن بود که ویژگی‌های شخصیت مرزی با سازگاری زناشویی رابطه مستقیم، منفی و معنادار (384/0-=β ، 01/0>P) و با سبک‌های دفاعی، رابطه مستقیم، مثبت و معنادار دارد (242/0=β ، 01/0>P). همچنین سبک‌های دفاعی با سازگاری زناشویی رابطه مستقیم، منفی و معنادار داشت (389/0- =β ، 01/0>P). نتایج آزمون سوبل هم نشان داد که سبک‌های دفاعی میانجی بین ویژگی‌های شخصیت مرزی و سازگاری زناشویی است (980/1-Z- =، 05/0>P). نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش، توجه به نقش سبک‌‌های دفاعی در درک متقابل زناشویی و سازگاری زوجین در کنار ویژگی‌های شخصیتی آنان ضرورت دارد.