بررسی اضطراب ناشی از پاندمی کروناویروس در شاغلین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بابل در سال 1399: یک گزارش کوتاه

Abstract

زمینه و هدف: بیماری نوپدید کروناویروس که در ابتدای شیوع، هیچ اطلاعاتی از چگونگی بیماری­زایی آن وجود نداشت، منجر به اضطراب در شاغلین مراکز بهداشت و درمان خط مقدم مبارزه با کروناویروس شد. لذا این مطالعه با هدف تعیین اضطراب ناشی از پاندمی کروناویروس در شاغلین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بابل انجام شد. مواد و روش­ها: این پژوهش توصیفی در سال 1399 در 260 نفر از شاغلین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بابل که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند، انجام شد. جمع‌آوری اطلاعات به وسیله پرسش­نامه‌ سنجش ویژگی‌های فردی و شغلی و تعیین مقیاس اضطراب ناشی از کرونا در افراد انجام شد. از شاخص­های آمار توصیفی و آزمون مجذور کای جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته­ها: میانگین و انحراف معیار نمرات حاصل از پرسش­نامه مقیاس اضطراب کل، علائم روانی اضطراب و علائم جسمانی اضطراب ناشی از کرونا در شاغلین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بابل به ترتیب 02/8±13/12، 35/5±86/9، 27/2±69/3 بود. 195 نفر (75 درصد) فاقد اضطراب یا دارای اضطراب خفیف و 65 نفر (25 درصد) اضطراب متوسط و شدید داشتند. آزمون مجذور کای نشان داد بین جنسیت با علائم روانی اضطراب (016/0=p)، جنسیت با اضطراب کل (010/0=p) ارتباط آماری معنی‌دار مشاهده شد و میزان اضطراب در زنان بیش‌تر بود. نتیجه­گیری: نتایج نشان داد میزان اضطراب در شاغلین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان بابل که در معرض خطر مواجهه با کروناویروس بودند، پایین بود که نشان ‌دهنده وضعیت مطلوب روانی و جسمانی افراد در مواجهه با شرایط بحرانی است. واژه­های کلیدی: کروناویروس، اضطراب، مراکز بهداشتی درمانی، بابل