نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorRamin Fallahfa_IR
dc.contributor.authorHassan Matin Homaee *fa_IR
dc.contributor.authorSaleh Rahmati Ahmadabadfa_IR
dc.date.accessioned1401-01-30T18:00:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-04-19T18:00:12Z
dc.date.available1401-01-30T18:00:11Zfa_IR
dc.date.available2022-04-19T18:00:12Z
dc.date.issued2021-12-27en_US
dc.date.issued1400-10-06fa_IR
dc.date.submitted2021-04-05en_US
dc.date.submitted1400-01-16fa_IR
dc.identifier.citationRamin Fallah, Hassan Matin Homaee *, Saleh Rahmati Ahmadabad. (1400). تأثیر تمرینات هوازی و سم کلرپیریفوس بر بیان ژن‌های Spa , Cop1 و بافت ریه موش‌های صحرایی نر. دانش و تندرستی, 16(4), 17-27. doi: 10.22100/jkh.v16i4.2549fa_IR
dc.identifier.issn1735-577X
dc.identifier.issn2345-3753
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22100/jkh.v16i4.2549
dc.identifier.urihttp://knh.shmu.ac.ir/index.php/site/article/view/2549
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/895964
dc.description.abstractمقدمه: با توجه به عوارض شدیدی که استفاده یا مواجه با سم کلرپیریفوس ( CPF ) بر ریه و سیستم تنفسی برجای می‌گذارد، در این مطالعه تأثیرات تمرینات هوازی بر بهبود عوارض ناشی از مسمومیت با CPF در سطح تغییرات بافت ریه و بیان ژن‌ها در موش‌های صحرایی بررسی گردید. مواد و روش‌ها: 16 سر موش صحرایی نژاد ویستار در 6 گروه کنترل سالم، کنترل مسموم با دوز 1، کنترل مسموم با دوز 3، گروه تمرین دیده مسموم با دوز 1، گروه تمرین دیده مسموم با دوز 3 و کنترل DMSO تقسیم شدند. ماده CPF در دو دوز مختلف به‌صورت درون صفاقی به گروه‌های موردنظر تزریق شد. پس از ایجاد مسمومیت، تمرینات ورزشی طبق یک برنامه ورزشی معین به گروه‌های موردنظر داده شد. ارزیابی‌های بافت‌شناسی، اندازه‌گیری شاخص‌های استرس اکسیداتیو ( SOD و MDA ) و تغییرات بیان دو ژن SP-A و COP-1 در تمامی گروه‌های مورد مطالعه به‌ترتیب با استفاده از روش‌های رنگ‌آمیزی H&E و PAS و real-time PCR انجام شد. نتایج: تصاویر حاصل از ارزیابی‌های بافت‌شناسی نشان داد که میزان تخریب مخاطی بافت ریه در گروه‌های کنترل مسموم با دوز 1 و دوز 3 افزایش‌یافته بود (001/0 P= ). پس از انجام تمرینات هوازی به میزان قابل‌توجهی از شدت میزان تخریب بافت کاسته شده بود. همچنین شاخص‌های اکسیداتیوی نظیر MDA و آنتی‌اکسیدانی مانند SOD در بافت گروه‌های مسموم به‌ترتیب به میزان معنی‌داری افزایش‌یافته بودند که پس از انجام تمرینات مشاهده گردید میزان SOD افزایش و سطح MDA کاهش‌یافته است. در سطح مولکولی نیز مشاهده شد که بیان دو ژن SP-A و COP-1 در گروه کنترل مسموم با CPF به میزان معنی‌داری کاهش‌یافته بود که پس از تمرینات هوازی به میزان معنی‌داری نسبت به گروه‌های کنترل افزایش یافتند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر می‌رسد تمرینات هوازی از طریق کاهش استرس‌های اکسیداتیو ناشی از مسمومیت با ترکیباتی نظیر CPF نقش مؤثری در کاهش آسیب‌های بافتی ناشی از استرس‌های اکسیداتیو و تنظیم بیان ژن‌های اختصاصی بافتی داشته باشند.fa_IR
dc.format.extent665
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شاهرودfa_IR
dc.relation.ispartofدانش و تندرستیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22100/jkh.v16i4.2549
dc.titleتأثیر تمرینات هوازی و سم کلرپیریفوس بر بیان ژن‌های Spa , Cop1 و بافت ریه موش‌های صحرایی نرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.department- دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، تربیت بدنی و علوم ورزشی با گرایش فیزیولوژی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.department- دانشیار تربیت بدنی و علوم ورزشی با گرایش فیزیولوژی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.department- استادیار تربیت بدنی، گروه تربیت بدنی، واحد پردیس دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue4
dc.citation.spage17
dc.citation.epage27


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد