نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorMorteza Alizadehfa_IR
dc.contributor.authorAnneh Mohammad Gharravifa_IR
dc.contributor.authorMehdi Mirzaiifa_IR
dc.contributor.authorMajid Salehi*fa_IR
dc.date.accessioned1401-01-30T18:00:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-04-19T18:00:06Z
dc.date.available1401-01-30T18:00:05Zfa_IR
dc.date.available2022-04-19T18:00:06Z
dc.date.issued2021-12-27en_US
dc.date.issued1400-10-06fa_IR
dc.date.submitted2021-11-13en_US
dc.date.submitted1400-08-22fa_IR
dc.identifier.citationMorteza Alizadeh, Anneh Mohammad Gharravi, Mehdi Mirzaii, Majid Salehi*. (1400). ترمیم عصب سیاتیک آسیب دیده در مدل حیوانی موش صحرایی با استفاده از کانال‌های پلیمری ساخته شده با پلیمر پلی -ال- لاکتیک اسید/ نانولوله کربنی/ نانوفیبرهای ژلاتین دارای بربرین. دانش و تندرستی, 16(4), 51-62. doi: 10.22100/jkh.v16i4.2795fa_IR
dc.identifier.issn1735-577X
dc.identifier.issn2345-3753
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22100/jkh.v16i4.2795
dc.identifier.urihttp://knh.shmu.ac.ir/index.php/site/article/view/2795
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/895959
dc.description.abstractمقدمه : مهندسی بافت با استفاده از سلول، داربست و فاکتور رشد محیط مناسبی برای ترمیم، جایگزینی یا بازسازی بافت آسیب دیده ایجاد می‌کند. داربست‌ها نقش ECM بافت طبیعی را بازی کرده و از رشد و تمایز سلول‌ها حمایت می‌کنند. روش الکتروریسی روشی سریع و کارآمد است که امکان ساخت داربست‌های نانوفیبری را فراهم می‌آورد. جداسازی فازی نیز روشی سریع و کم هزینه بوده و نیاز به ابزار کمتری دارد. مواد و روش‌ها : در مطالعه‌ی حاضر بعد از به‌دست آوردن شرايط بهینه مؤثر در فرآیند الکتروریسی و جداسازی فازی، از پلیمر ژلاتین برای سنتز نانوفیبر و از پلیمر PLA و نانولوله کربنی چند دیواره برای ساخت کانال‌های متخلخل و نانوفیبری حاوی بربرین استفاده و با آزمون‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتايج: نتایج آزمون‌های مشخصه‌یابی در محیط خارج بدن نشان‌دهنده مناسب بودن کانال‌های حاوی PLA/MWCNTs/ نانوفیبر ژلاتین با بربرین بود. آزمون‌های عملکردی (که شامل SFI، Hot plate test) و آزمون‌های بافت‌شناسی از عصب بازسازی شده شامل رنگ‌آمیزی H&E و نیز آزمون‌های بافت‌شناسی از عضله گاستروکنمیوس پای معیوب (H&E) و همچنین وزن عضله گاستروکنمیوس پای معیوب بیانگر بهبود چشمگیر در موش‌های دریافت‌کننده بربرین در مقایسه با گروه کنترل منفی و گروه‌های فاقد بربرین بود. نتیجه‌گیری: توانایی ساخت کاندوئیت ‌ های متخلخل- نانوفیبری از پلیمرهای PLA و ژلاتین با تكنیك جداسازی فازی/الکتروریسی امكان استفاده از آنها را در مهندسی بافت عصب محیطی فراهم می‌كند.fa_IR
dc.format.extent791
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شاهرودfa_IR
dc.relation.ispartofدانش و تندرستیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22100/jkh.v16i4.2795
dc.titleترمیم عصب سیاتیک آسیب دیده در مدل حیوانی موش صحرایی با استفاده از کانال‌های پلیمری ساخته شده با پلیمر پلی -ال- لاکتیک اسید/ نانولوله کربنی/ نانوفیبرهای ژلاتین دارای بربرینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.department- گروه مهندسی بافت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.contributor.department- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.contributor.department- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.contributor.department- گروه مهندسی بافت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.- مرکز تحقیقات سلامت جنسی و باروری، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.fa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue4
dc.citation.spage51
dc.citation.epage62


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد