بررسی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، علائم بالینی، یافته‌های رادیولوژی و آزمایشگاهی در زنان حاملۀ مبتلا به کرونا ویروس ( کووید- 19 ): مطالعۀ توصیفی مقطعی در جنوب ایران

Abstract

مقدمه: زنان باردار یکی از گروه‌های پرخطر در بحران کرونا ویروس هستند. شناسایی ویژگی‌های جمعیت مبتلا، به‌تشخیص عوامل خطرزا و تعیین اهداف درمانی مؤثرتر کمک می‌کند؛ لذا مطالعۀ حاضر با هدف بررسی ویژگی‌های دموگرافیک، علائم بالینی، یافته‌های رادیولوژی و آزمایشگاهی در زنان حاملۀ مبتلا به کرونا ویروس (کووید ۱۹) در جنوب ایران در سال ۱۳۹۹ انجام شده است. روش کار: مطالعۀ حاضر یک مطالعۀ توصیفی-مقطعی بود که نمونه‌های مطالعه را ۳۰ نفر از زنان باردار مبتلا به کرونا ویروس در بیمارستان‌های آموزشی ( شیراز، جهرم و فسا) در جنوب استان فارس تشکیل دادند. نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس از ابتدای فروردین تا پایان مردادماه ۱۳۹۹ انجام شد. اطلاعات با استفاده از یک چک‌لیست پژوهشگرساخته، جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۲ و آمار توصیفی تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران ۹/۸۶±۲۹/۳۰ سال بود.۶۰ درصد از بیماران در سه ماهۀ اول بارداری بودند. میانگین روزهای بستری ۴/۳۷±۸/۴۷ بود. تب، شایع‌ترین یافتۀ بالینی (۴۶/۶۶ درصد)، افزایشCRP (C-reactive protein) شایع‌ترین یافته آزمایشگاهی (۵۰درصد) و GGO (Ground Glossy Opacity) بیش‌ترین یافتۀ رادیولوژیک ( ۶۶/ ۵۶درصد) در هر دو ریه بود. ۸۰ درصد از زنان باردار مبتلا به کووید-۱۹، دارای بیماری زمینه بودند. شایع‌ترین بیماری‌های زمینه‌ای، آسم ۶۶/۳۶ درصد و دیابت ۲۰درصد بود. ۳۳/۵۳ درصد زایمان طبیعی و ۳۳/۳ درصد مرگ نوزاد و مادر گزارش گردید. نتیجه گیری: شایع‌ترین زمان برای ابتلا به کووید-۱۹ در زنان باردار در سه ماه اول بارداری با علائم بالینی تب و سابقۀ آسم و دیابت گزارش شده بود؛ لذا یافته‌های این پژوهش اهمیت توجه به زنان باردار را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین گروه‌های در معرض خطر در ایپدمی کووید-۱۹برجسته می‌نماید. مدیران و سیاست‌گذران بهداشتی می‌توانند با استفاده از یافته‌ها‌ی این پژوهش و پیامدهای گزارش‌شده، پروتکل‌ها‌ی بهداشتی مناسبی را در جهت مراقبت از زنان باردار در اپیدمی کووید-۱۹ تدوین نمایند.