ارزیابی فراوانی تداخلات دارویی و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بعثت همدان

Abstract

مقدمه: تداخلات دارویی یکی از مشکلات ناشی از تجویز غیرمنطقی داروها و یکی از علل شایع مرگ‌ و‌ میر در بیماران است. از آنجایی که تداخلات دارویی معمولاً قابل‌ پیش‌ بینی‌ اند، بنابراین قابل‌ اجتناب و مدیریت هستند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی فراوانی تداخلات دارویی و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بعثت همدان است. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۹۹-۱۳۹۸ در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان بعثت همدان روی پرونده بالینی بیماران انجام شد. داده‌ها، جهت تعیین نوع تداخلات دارویی بر اساس تداخلات موجود در سایت Up To Date و RxList بررسی شد. سایر اطلاعات از پرونده بالینی بیماران گرفته شد. همۀ اطلاعات در یک چک‌ لیست از پیش‌ طراحی‌ شده ثبت گردید. نهایتا داده‌ها با استفاده از نرم‌ افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ و روش‌های توصیفی-تحلیلی مناسب، تجزیه‌‌ و‌ تحلیل گردید. یافته‌ها: میانگین تعداد تداخل دارویی کل به‌ ازای هر پرونده ۴/۹۱ ± ۵/۹۴ بود. بیش‌تر تداخلات از نظر سطح خطر تداخل از نوع C (۶۳/۸۹ %)، از نظر شدت تداخل از نوع متوسط (۶۷/۶۶ %)، از نظر سطح مستند بودن تداخل از نوع متوسط (۷۰/۹۰ %) و از نظر دسته‌بندی تداخل از نوع قابل‌توجه (۴۴/۷۶ %) بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله، اقامت طولانی‌ مدت در یک بخش مراقبت‌های ویژه، افراد مسن و چند دارویی، از مهم‌ترین عوامل مهم مرتبط با وقوع تداخلات دارویی-دارویی هستند. این نتایج، اهمیت توجه بیش‌تر به نظارت و کنترل داروهای تجویز شده را در این بیماران نشان می‌دهد.