عوامل موثر بر احتمال بقای بنگاه ها با مالکیت خارجی در ایران

Abstract

جذب سرمایه­ گذاری مستقیم خارجی از منظر تامین مالی، نفوذ در بازارهای جهانی و تأکید بر مزیت نسبی، نقشی کلیدی در تقویت رشد اقتصادی، تأمین ارز و افزایش صادرات غیر نفتی دارد. در پژوهش حاضر عوامل موثر بر بقای بنگاه­ ها با مالکیت خارجی با استفاده از مدل لگاریتم دوگانه مکمل بررسی می­ شود. برای رسیدن به هدف تحقیق، وضعیت آتی مجوزهای سرمایه­ گذاری خارجی معتبر در سال 1386 از نظر وضعیت اعتبار تا سال 1398 مورد پیگیری قرار گرفته است. نتایج نشان می­ دهد که در سال­های توافق برجام احتمال خروج بنگاه­ ها با مالکیت خارجی کمتر از دوران تحریم­ ها بوده است. نتایج همچنین نشاندهنده این واقعیت است که با افزایش عمر فعالیت و اندازه سرمایه وارده، خطر خروج بنگاه­ ها با مالکیت خارجی کاهش می­ یابد. بنگاه­ ها با مالکیت خارجی که منشا سرمایه آن اروپا بوده است احتمال کمتری برای خروج داشته­ اند و بنگاه ­ها با مالکیت خارجی فعال در بخش­ های صنعتی و استان­ های با جمعیت بالای سه میلیون نفر، خطر خروج کمتری داشته­ اند.