| dc.contributor.author | فلاح, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | پارسایی, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | سلیمانی, عیسی | fa_IR |
| dc.contributor.author | جمشیدی زاد, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | عظیمی, افشین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1401-01-30T17:16:20Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2022-04-19T17:16:20Z | |
| dc.date.available | 1401-01-30T17:16:20Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2022-04-19T17:16:20Z | |
| dc.date.issued | 2022-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1400-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | فلاح, محمد, پارسایی, مهدی, سلیمانی, عیسی, جمشیدی زاد, علی, عظیمی, افشین. (1400). بررسی شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس و عوامل خطر مرتبط با آن در کودکان مهدکودک های شهر همدان در سال 1398. مجله پزشكي باليني ابن سينا, 28(4), 253-259. doi: 10.52547/ajcm.28.4.253 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2588-722X | |
| dc.identifier.issn | 2588-7238 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.52547/ajcm.28.4.253 | |
| dc.identifier.uri | http://sjh.umsha.ac.ir/article-1-2196-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/894430 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف:انتروبیوسورمیکولاریس از شایع‌ترین نماتودهای روده‌ای در جهان است و در همه جوامع توسعه‌یافته و درحال‌توسعه دیده می‌شود. کودکان آسیب‌پذیرترین گروه این بیماری هستند. در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع عفونت انتروبیوسورمیکولاریس در مهدهای کودک شهر همدان در سال 1398 طراحی و انجام شد.
مواد و روش‌‌ها:در این مطالعه توصیفی-مقطعی، از میان 98 مهدکودک فعال شهر همدان، 18 مهد و تعدادی از کودکان هر مهد به صورت تصادفی انتخاب شدند. با آموزش مادران و با استفاده از روش چسب اسکاج که روشی استاندارد برای این پژوهش است، نمونه‌برداری از کودکان انجام شد.
یافته‌ها:از میان 451 کودک انتخاب‌شده از 18 مهد، 2 نفر (4/0 درصد) به انتروبیوسورمیکولاریس مبتلا بودند. متوسط سن کودکان در این مطالعه 93/0 ± 45/5 سال بود. با توجه به اینکه میزان شیوع بیماری در حدی نبود که نتایج به‌دست‌آمده تحلیل آماری شود، پس از تحلیل آن خودداری شد.
نتیجه‌گیری:نتایج نشان داد شیوع این بیماری طی بیش از یک دهه در شهر همدان کاهش یافته است، اما عفونت هنوز وجود دارد. برای کنترل چرخه انتقال انتروبیوسورمیکولاریس انجام اقدامات خاص پیشگیری‌کننده نیاز است.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 899 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی همدان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله پزشكي باليني ابن سينا | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Avicenna Journal of Clinical Medicine | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.52547/ajcm.28.4.253 | |
| dc.subject | اکسیور | fa_IR |
| dc.subject | انتروبیازیس | fa_IR |
| dc.subject | انتروبیوسورمیکولاریس | fa_IR |
| dc.subject | کودکان | fa_IR |
| dc.subject | انگل شناسي و قارچ شناسی پزشكي | fa_IR |
| dc.title | بررسی شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس و عوامل خطر مرتبط با آن در کودکان مهدکودک های شهر همدان در سال 1398 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 28 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 253 | |
| dc.citation.epage | 259 | |
