شیوع سرمی کیست هیداتیک در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی-درمانی شهر اراک در سال 1399

Abstract

سابقه و هدف:کیست هیداتیک یکی از مهم‌ترین عفونت‌های مشترک بین انسان و حیوان ومشکلی بهداشتی-اقتصادی در مناطق بومی است. هدف از این مطالعه برآورد میزان شیوع سرمی آلودگی به کیست هیداتیک در شهر اراک بود. مواد و روش‌‌ها:این مطالعه توصیفی-مقطعی روی 456 نفر از مراجعه‌کنندگان به مراکز بهداشتی-‌درمانی شهر اراک در سال 1399 انجام شد. از افراد نمونه‌ خون گرفته شد و با روش الیزا از‌نظر وجود آنتی‌بادی IgGضد‌اکینوکوکوس آزمایش شدند. سپس داده‌های حاصل از نظرآماری تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها:از 456 فرد بررسی‌شده 6 نفر (3/1 درصد) با فاصله اطمینان 95 درصد (3/2-3/0 درصد) آنتی‌بادی ضد اکینوکوکوس داشتند. میانگین سن افراد 8/58 سال و فراوانی افراد سرم مثبت در مردان 6/1 درصد و در زنان 1 درصد تعیین شد. 5 نفر (4/1 درصد) از افراد ساکن شهر و 1 نفر (1 درصد) از ساکنان روستا سرم مثبت تشخیص داده شدند. بر اساس نتایج 4/93 درصد از افراد از بیماری کیست هیداتیک آگاهی نداشتندو 5/21 درصد با سگ تماس داشتند (05/0>P). 213 نفر (7/46 درصد) فقط از آب یا آب‌نمک برای شست‌وشوی سبزیجات استفاده می‌کردند که تمام سرم مثبت در این گروه مشاهده شد (01/0=P). نتیجه‌گیری:نتایج نشان داد میزان شیوع سرمی آلودگی به کیست هیداتیک در جمعیت مطالعه‌شده در شهر اراک قابل توجه است و با‌توجه به بومی بودن کیست هیداتیک در این منطقه و همچنین به دلیل اهمیت بهداشتی‌ آن، انجام اقدامات بهداشتی لازم به‌منظور کنترل و پیشگیری از این عفونت انگلی ضروری است.