بررسی میزان تبعیت دارویی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

سابقه و هدف: دیابت شایع‌ترین بیماری مزمن متابولیک در جهان است که یکی از اصول کنترل آن، تبعیت بیماران از توصیه‌های درمانی پزشک است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تبعیت از درمان دارویی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان شهید بهشتی شهر همدان در سال 1399 طراحی شد. مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که روی 284 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 اجرا شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه محقق‌ساخته‌ای بود که روایی و پایایی آن طی یک مطالعه پایلوت تأیید شد. داده‌ها در سطح معناداری 05/0 با استفاده از نرم‌افزار Stata نگارش 11 تحلیل شد. یافته‌ها: بیشتر بیماران زن (08/64 درصد) و ساکن شهر (08/79 درصد) بودند. میانگین سنی بیماران 78/54 سال بود. 89/47 درصد از بیماران تبعیت دارویی ضعیفی داشتند. رابطه آماری معناداری بین جنسیت، وضعیت تأهل، تحصیلات، محترمانه بودن رفتار پزشک، رعایت حریم خصوصی بیمار، میزان مهارت پزشک، میزان رضایت از پزشک، سابقه سایر بیماری‌ها و سابقه فشارخون بالا با تبعیت دارویی بیماران مشاهده شد (05/0>P). نتیجه‌گیری: میزان تبعیت دارویی در مبتلایان به دیابت نوع 2 رضایت‌بخش نبود. علل مرتبط با تبعیت ضعیف دارویی شناسایی‌شده در مطالعه حاضر شامل عوامل مرتبط با بیمار، عوامل مرتبط با تیم مراقبت و نظام سلامت و عوامل مربوط به درمان و وضعیت بیماری بود.