ارزیابی بوم سازگاری سیستمهای دیوارچینی رایج در ایران با‌استفاده از روش TOPSIS

Abstract

حفاظت از محیط ‌زیست از ارکان مهم توسعۀ پایدار است، به‌نحوی که رشد سیاسی و اقتصادی کشورها بدون توجه به آن، فاقد هرگونه ارزشی است. تحقیق حاضر با عنایت به نقش و جایگاه دیوارها در ساختمان‌سازی، به بررسی اثرات زیست‌محیطی سیستم‌های رایج دیوارچینی پرداخته‌است. برای این منظور هفت پارامتر زیست‌محیطی شامل «میزان مصرف انرژی در فرآیند ساخت»، «میزان مصرف منابع‌ و مواد اولیۀ دارای اهمیت»، «میزان مصرف آب در فرآیند ساخت و اجرای دیوار»، «میزان تولید CO2 در نتیجۀ مصرف انرژی در فرآیند ساخت»، «میزان مقاومت حرارتی دیوارهای ساخته شده»، «میزان تولید ضایعات و نخاله در نتیجۀ اجرای دیوار» و «زیبایی حاصل از اجرا» به‌عنوان معیارهای ارزیابی در نظر گرفته شده‌اند؛ تا براساس آنها و به‌کمک روش تصمیم‌گیری چندمعیارۀ TOPSIS، پنج سیستم رایج دیوارچینی در ایران را مورد سنجش قرار گیرد و بوم سازگارترین سیستم مشخص شود. دیوارهای در نظر گرفته‌شده در این تحقیق شامل دیوارهای آجرفشاری، بلوک سفالی، بلوک بتن سبک AAC، پانل مشبک سه‌بعدی و صفحات روکش‌دار گچی بوده‌اند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که از نظر متخصصان پاسخ‌دهنده به پرسش‌نامه‌ها، معیار «میزان مصرف آب» با ارزش نسبی 0.195 بیشترین اهمیت و معیار «زیبایی» با ارزش نسبی 0.049 کمترین اهمیت را دارند. باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، سیستم دیوار چینی صفحات روکش‌دار گچی بیشترین و سیستم دیوار چینی پانل مشبک سه‌بعدی، کمترین سازگاری را با محیط‌زیست دارند.