نقش درمان با اکسیژن هایپربار در انسداد شریان مرکزی شبکیه

Abstract

زمینه و اهداف: در انسداد شریان مرکزی شبکیه (CRAO) معمولاً بینایی بیمار در طی چند ثانیه و بدون درد از بین می‌رود. روش‌های درمانی که توصیه می‌شوند عبارتند از پاراسنتز اتاق قدامی (خارج کردن مقداری از زلالیه)، تزریق داخل وریدی استازولامید، استنشاق مخلوط گازی اکسیژن - دی‌اکسیدکربن و تزریق مستقیم داروهای ترومبولیتیک. یکی دیگر از درمان‌ها، استفاده از اکسیژن پرفشار است که هدف این مقاله مروری بررسی اثرات این درمان است. روش بررسی: بررسی مقالات و متون در پایگاه‌های داده پابمد، اسکوپوس و گوگل اسکالر با استفاده از کلید واژه‌های « انسداد شریان مرکزی شبکیه»، « از دست دادن ناگهانی بینایی»، « از دست دادن بینایی بدون درد» و «درمان با اکسیژن پرفشار در CRAO» انجام شد. یافته‌ها: اکسیژن درمانی اثرات مفیدی را در بهبود حدت بینایی در بیماران CRAO نشان داد. نتیجه‌گیری: اکسیژن درمانی می‌تواند به صورت نورموباریک و هایپرباریک باشد. هنگامی که بیماران به اکسیژن 100٪ در فشار نورموبار جواب مناسب ندادند می‌توان از اکسیژن پرفشار (فشار بالاتر از 1.4 اتمسفر) جهت درمان بیماران استفاده کرد.