پیش آگهی درازمدت بیماری آرتریت روماتوئید: یک مطالعه کوهورت گذشته نگر چند مرکزی

Abstract

سابقه و هدف: آرتریت روماتوئید شایع ترین بیماری التهابی سیستمیک مزمن و اتوایمیون با علت ناشناخته است که وجه مشخصه آن درگیری قرینه مفاصل محیطی بویژه مفاصل دست بوده و منجر به تخریب مفاصل میگردد. با توجه به اینکه یکی از اهداف مهم درمان این بیماری رسیدن به رمیسیون و جلوگیری از ایجاد تخریب مفصل، تغییر شکل آن و ایجاد ناتوانی بیماران است، این مطالعه به منظور شناخت عوامل مرتبط با پیش آگهی این بیماری طراحی شده تا درمانی متناسب با شدت آن انتخاب کنیم. مواد و روشها: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر چند مرکزی پرونده 433 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید که حداقل یکسال تحت پیگیری بوده­اند، توسط چند روماتولوژیست و دستیاران آنها در مراکز تبریز و کاشان مورد بررسی قرار گرفت و عوامل موثر بر پیش­آگهی بیماران با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک مشخص شد. یافته­ ها: یافته­ها نشان داد متغیر­های طول مدت بیماری، DAS28 در اولین مراجعه، رژیم درمانی و مصرف داروی TNF.inhibitors بر پیش­آگهی بیماران تأثیر معناداری دارند (05/0p<) با افزایش یک واحد (سال) در طول مدت بیماری، شانس پیش­آگهی ضعیف در بیماران 117/1 برابر افزایش می­یابد؛ شانس پیش­آگهی ضعیف در بین بیمارانی که فعالیت بیماری در آنها در ابتدای مراجعه شدید بوده است 369/2 برابر بیمارانی است که فعالیت بیماری در آنها متوسط بوده است؛ هم­چنین شانس پیش­آگهی ضعیف در بین بیمارانی که رژیم درمانی آنها تک دارویی بوده است 346/9 برابر بیمارانی است که رژیم درمانی دو دارویی داشته­اند؛ مضاف بر این، خطر پیش­آگهی ضعیف در بیمارانی که مصرف داروی inhibitors TNFα داشته­اند 185/2 برابر بیمارانی است که داروی مذکور را مصرف نمی­کرده­اند. نتیجه گیری: افزایش طول مدت بیماری، شدید بودن فعالیت بیماری در ابتدای مراجعه و استفاده از رژیم تک دارویی در شروع درمان، شانس پیش­آگهی ضعیف در بیماران را افزایش می­دهد.