بررسی اندیکاسیون‌ها و یافته‌های رادیوگرافی لگن در بیماران ترومای غیرنافذ مراجعه‌کننده به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان سال 98

Abstract

سابقه و هدف: شکستگی لگن می‌تواند با خونریزی، شوک و افزایش مرگ‌و‌میر همراه باشد و تشخیص صحیح آن ضروری است. رادیولوژی نقش مهمّی در ارزیابی اوّلیه بیماران با ترومای لگن ایفا می‌کند. هدف از این مطالعه، بررسی اندیکاسیون‌ها و یافته‌های رادیوگرافی لگن در بیماران ترومای غیرنافذ مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی گذشته‌نگر پرونده 292 بیمار دچار ترومای غیرنافذ که در سال 1398 به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان مراجعه کرده بودند، به‌منظور دستیابی به اطلاعات مربوط به اقدامات رادیولوژیک شامل تعداد گرافی‌های انجام‌شده، اندیکاسیون‌های انجام گرافی لگن و سی‌تی‌اسکن، یافته‌های گرافی لگن و سرویس درخواست‌کننده گرافی مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها توسط SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: اکثریت بیماران (6/58%) مرد بودند. سقوط (61%)، شایع‌ترین عامل بروز تروما بود. در حدود 88% از بیماران بیش از دو گرافی ساده لگن درخواست شده بود. شایع‌ترین اندیکاسیون درخواست گرافی، تندرنس لگنی و شایع‌ترین نوع شکستگی، شکستگی اینترتروکانتریک (38%) بود. در 26% از بیماران علاوه‌بر گرافی، سی‌تی‌اسکن لگن نیز انجام شده بود که در این بیماران بین یافته‌های گرافی و سی‌تی اسکن توافق وجود داشت (769/0=Kappa). نتیجه‌گیری: سقوط، شایع‌ترین عامل بروز ترومای لگن و تندرنس، شایع‌ترین اندیکاسیون برای درخواست گرافی بودند. با توجه به درخواست گرافی‌های متعدد توسط سرویس‌های تخصصی مختلف، طراحی و اتخاذ یک پروتکل واحد برای درخواست‌های تصویربرداری به‌منظور کاهش هزینه‌های درمانی و پرهیز از دوز بالای اشعه و همچنین اصلاح روند موجود در اورژانس، ضروری به‌نظر می‌رسد.