ارزیابی فعالیت ضدلیشمانیایی نانوذرات کیتوزان بارگذاری‌شده با کورکومین بر لیشمانیا ماژور و اینفانتوم در شرایط برون‌تنی

Abstract

سابقه و هدف: داروهای خطّ اوّل در درمان لیشمانیوز، ترکیبات ۵ ظرفیتی آنتیموان می‌باشند که توکسیک بوده، عوارض جانبی به همراه دارند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر ضدلیشمانیایی نانوذرات کیتوزان بارگذاری‌شده با کورکومین بر روی لیشمانیا ماژور و اینفانتوم در شرایط برون‌تنی بود. مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی، پس از سنتز نانوذرات کیتوزان حاوی کورکومین، پتانسیل زتا و همچنین بار نانوذره توسط دستگاه زتا آنالایز (DLS) تعیین و جهت اثبات شکل و اندازه نانوذره از میکروسکوپ الکترونی (TEM) استفاده شد. در مرحله پایانی میزان اثربخشی نانوذرات کیتوزان بارگذاری‌شده با کورکومین بر دو گونه لیشمانیا ماژور و اینفانتوم تعیین گردید. بدین‌منظور دو گونه لیشمانیای مورد مطالعه، در محیط کشت RPMI 1640 حاوی سرم جنین گاوی 15% در پلیت‌های 48 خانه‌ای کشت داده شد و به هر چاهک پلیت، غلظت‌های مختلف نانوذرات کیتوزان حاوی کورکومین (80، 40، 320، 160 و 680 میکروگرم بر میلی‌لیتر) اضافه شد. تعداد انگل پس از 24 و 48 ساعت شمارش شد. نتایج: تصاویر میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM) نشان داد که نانوداروی تهیه‌شده کروی‌شکل و اندازه آن 5± 125 نانومتر می‌باشد. میزان پتانسیل زتای نانوذره کیتوزان حاوی کورکومین 35/9- بود. شمارش تعداد انگل نشان داد که نانوذره سنتزشده اثر مطلوبی در ممانعت از رشد لیشمانیا ماژور و اینفانتوم دارد. IC50 نانوذرات مذکور علیه مرحله پروماستیگوتی لیشمانیا ماژور و لیشمانیا اینفانتوم به‌ترتیب 3/131 و 46/36 محاسبه گردید. نتیجه‌گیری: نانوذرات کیتوزان بارگذاری‌شده با کورکومین دارای اثرات ضدلیشمانیایی است و می‌تواند به‌صورت درون‌تنی مورد بررسی قرار گیرد.