بررسی اثر مکمل پروبیوتیک بر شاخص‌های حرکتی، بیوشیمیایی و بافتی در مدل حیوانی مالتیپل ‌اسکلروزیس

Abstract

سابقه و هدف: مالتیپل ‌اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود‌ایمنی و التهابی سیستم عصبی مرکزی است که به‌دلیل از بین‌رفتن میلین ایجاد می‌شود. از جمله علائم این بیماری؛ اختلال در راه‌رفتن، تعادل، حافظه، درد و خستگی است. این پژوهش با هدف بررسی اثرات درمانی پروبیوتیک‌ها بر اختلالات رفتاری ناشی از این بیماری و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در موش‌های تغذیه‌شده با کوپریزون انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه روی موش سوری نر 45روزه نژاد C57BL/6 صورت گرفت که به 4 گروه تقسیم شدند. گروهCON ، گروه CON+pro، گروه CPZ و گروه CPZ+pro. دو گروه دریافت‌کننده برای ایجاد مدل حیوانی MS به‌مدت 6 هفته با غذای حاوی کوپریزون 2/0% تغذیه شدند. مکمل پروبیوتیک به مدت 6 هفته گاواژ شد. موش‌ها در گروه کنترل نرمال با آب آشامیدنی تیمار شدند. از هفته سوم تا ششم به جهت ارزیابی حیوانات تست رفتاری - حرکتی rotarod انجام شد. سپس خون‌گیری جهت اندازه‌گیری میزان SOD، TAC و GPX صورت گرفت. همچنین جسم پینه‌ای مغز حیوانات به‌منظور مشاهده نواحی دمیلیناسیون خارج گردید و با رنگ لوکسال‌فست‌بلو (LFB) رنگ‌آمیزی شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که در آزمون رفتاری - حرکتی هر دو گروه سالم و MS دریافت‌کننده پروبیوتیک نسبت به دیگر گروه‌ها در برخی از روزهای آزمایش مدت‌زمان بیشتری بر روی میله چرخان روتارود باقی ماندند. به‌هرحال پروبیوتیک نتوانست اثر اکسیدانی در این حیوانات را کاهش دهد. نتیجه‌گیری: مکمل پروبیوتیک می‌تواند در حیوانات سالم و یا دارای MS اثر ملایمی در بهبود پدیده‌های حرکتی داشته باشد. با این‌حال، جهت اطمینان نیاز است تا با دوزهای متفاوتی از کوپریزون و پروبیوتیک، تغییراتی در مدل حیوانی و مداخله صورت‌گرفته، انجام پذیرد.