اثر عصاره هیدروالکلی گیاه کارده (Biarum bovei Blume) بر گلوکز خون و پارامترهای استرس اکسیداتیو در موش‌های صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو نتیجه عدم تعادل بین تولید رادیکال‌های آزاد و دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن است. استفاده از آنتی‌اکسیدان می‌تواند اثرات پیشگیری‌کننده‌ای در دیابت داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی اثرات تجویز عصاره آبی گیاه کارده بر گلوکز خون و پارامترهای استرس اکسیداتیو در موش‌های صحرایی دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 40 سر رت ‌نر نژاد ویستار با وزن 250±200 گرم انتخاب گردیدند و به‌طور تصادفی به 5 گروه (کنترل، دیابتی، تیمار (دیابتی+ دریافت عصاره هیدروالکلی گیاه کارده با دوزهای 100، 200 و 400 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن در هر روز از طریق گاواژ به‌مدت 14 روز)) تقسیم‌ شدند. در پایان دوره مطالعه‌، میزان قند خون ناشتا و همچنین میزان مالون‌دی‌آلدئید و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز بافت قلب ارزیابی گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته‌ها نشان داد که غلظت سرمی گلوکز در گروه تیمار به‌طور معنی‌داری نسبت به‌ گروه دیابتی کمتر بوده است (01/0P<). همچنین در گروه تیمار، به‌طور معنی‌داری سطح MDAکمتر و فعالیت آنزیم‌های TAC، SOD و GPX بیشتر از گروه دیابتی بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه کارده قادر است از افزایش قند خون در موش‌های صحرایی دیابتی‌شده جلوگیری نموده و سیستم آنتی‌اکسیدانی بافت قلب را تقویت کند.