اثربخشی زوج درمانی راه حل مدار بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک‌های ارتباطی زوجین آسیب دیده از روابط فرازناشویی

Abstract

سابقه و هدف: روابط فرازناشویی یکی از دلایل عمده طلاق و ازهم‌پاشیدگی زندگی زناشویی و در نهایت، کاهش سلامت جامعه است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی زوج‌درمانی راه‌حل‌محور بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک‌های ارتباطی زوجین آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی بود. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه‌ آماری شامل تمامی افراد مراجعه‌کننده با مشکل روابط فرازناشویی همسر به مراکز مشاوره بهار، باور و اکسیر شهر ساری در سال 1399 بود. 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طی 7 جلسه تحت زوج‌درمانی راه‌حل‌مدار 90 دقیقه‌ای قرار گرفتند. پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (1996)، پرسشنامه بخشش ری و همکاران (2001) و پرسشنامه سبک‌های ارتباطی کریستنسن و سالاوای (1984) در مورد آن‌ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش تکنیک راه‌حل‌محور بر بخشش (001/0P<، 63/55F=) و دلزدگی زناشویی (001/0P<، 85/48F=) تأثیر داشت. نتیجه‌گیری: زوج‌درمانی راه‌حل‌مدار بر اهداف برجسته، قابل‌دسترسی، ملموس و قابل‌اندازه‌گیری تمرکز دارد و بر دلزدگی، بخشش زناشویی و سبک‌های ارتباطی زوجین آسیب‌دیده از روابط فرازناشویی، مؤثر است.